karşılık vererek kalbine alması gereken kişi başkasının kaslı kollarına sarıldığı ve onu dinlemekte olduğu için söylenmesine gerek duyulmayan söz.
kafamdaki gibi bir kadın hayatıma girmedikçe son nefesimde bile bu sözü söylememeye yemin ettim. madem öyle, işte böyle...
Sen seversin o el karısına yürür, sen seversin üzülürsün o bunu umursamayıp hayatına devam eder.
Bu değer verdiğini gösterememek değil, sevmemek be değer vermemek.
Sevdiğini bilirsin, sevildiğinden emin olamazsın
Sevmeye de gerek yok bu yüzden
Yollara düştüm yalnızlar çağında
Pusulam yok ama resmin yanımda
Tanrı üstümde toprak altında
Yürüyorum bir tek sen varsın aklımda
Gidiyorum sana bir tek bu umrumda...
ilk defa birini seviyorum kendisi ingilizce okuyor, ulan kendimi bir türlü yanına yakıştıramıyorum, aklımdan da çıkmıyor, ne lanet bir şeymiş bu sevmek, oh be sonunda söyleyecek bir yer buldum, şimdi eksileyebilirsiniz.
seviyorum. 9 harf olduğuna bakmayın bir insana bir ömür geçirtebilecek bir kelimedir. söylemek istersin boğazına takılır. çıkmaz o kelime o ağızdan yutmaya çalışırsın gitmez. arafta kalmak gibidir sevmek ve seviyorum demek.
Bugünüm yarın olsa, ya da hep yeni baştan
Yaşamak ne güzel olur hiç başlamamışsan
Geriye ne kalırdı yaşananları atsan
Seni bir daha yaşamak isterim aslında
Beni al kucağına, elini belime sar
Beni almadığın an üşürüm sabaha kadar
Beni al kucağına, elimi beline sar
Beni almadığın an ölürüm beni al
Biraz önce uyurken seni koynuma aldım
Dudağından öperken uykudan uyandım
Sana böyle uzakken seni bir daha sevdim
Yanına gelebilsem bir daha dönmezdim
