Yollara düştüm yalnızlar çağında
Pusulam yok ama resmin yanımda
Tanrı üstümde toprak altında
Yürüyorum bir tek sen varsın aklımda
Gidiyorum sana bir tek bu umrumda...
Sen seversin o el karısına yürür, sen seversin üzülürsün o bunu umursamayıp hayatına devam eder.
Bu değer verdiğini gösterememek değil, sevmemek be değer vermemek.
Sevdiğini bilirsin, sevildiğinden emin olamazsın
Sevmeye de gerek yok bu yüzden
karşılık vererek kalbine alması gereken kişi başkasının kaslı kollarına sarıldığı ve onu dinlemekte olduğu için söylenmesine gerek duyulmayan söz.
kafamdaki gibi bir kadın hayatıma girmedikçe son nefesimde bile bu sözü söylememeye yemin ettim. madem öyle, işte böyle...