seviyorum sensizliği,
sensizliğin içindeki bensizliği.
seviyorum gidişini,
sensizliğimin aynadaki duruşuna gururla bakıyorum.
her halimden belli sensizliğim
belli ki sen vurup gitmişsin.
belli ki sağımdaki solumdaki yaralardan
sen geçmişsin benden
seviyorum sensizliğimi,
sensizliğin kelimesi bile sen'le başlıyor çünkü
sensizlik.
ama sen hiç bilmedin ve bilmeyeceksin ki.
sensizliğin beş dakika öncesini.
buldum sensizlikte seni Ben
ve sensiz sevdim hep seni...
uyudum sensizlikle Ben her akşam
ve sensizlikle uyandım her sabaha ...
dertleştim sensizlikle Bazen sen diye
sensizliğe ağladım sensizliğe sustum ...
sensizliğe kızdım En çok
ve sensizlikle kavga ettim en çok ....
sensizken bile hep senleydim ben Aslında
sensizliğin benimleydi en azından ...
senden bir parça olduğu için ben senden diye
Ve artık biliyor musun?
ç o k
S E V i Y O R U M senin sensizliğini bile...
