sözlüğü ilim irfan yuvasına çevirmek isteyen asil bünyenin haykırışı, bir sanal platforma adanmış hayatın hikayesi, yazamayıp insanları aydınlatamamanın verdiği vicdan azabı, daha fazla insanı kurtaramamanın pişmanlığı...
şimdi bilmiyorum sizin de başınıza geliyor mu, tahminimce hayır, çevrenin ilgisinden , randevularının çokluğundan sözlüktan uzak kalıyor bazen insan. bildiklerini diğerlerine anlatamamanın , ortak mirasımızı aktaramamanın acısını yaşıyor. oysa diğerlerinin de insan içine çıktığında edecek iki kelamı, açabileceği bir konusu olsun istiyorum ama zamanım yok; yardım elini uzatamıyorum.
işte bazen şanslı saydığınız, yanında kız görüp küfrettiğiniz o insanların da sıkıntıları oluyor. kimsenin hayatı mükemmel değil canlarım. bir yerden kazanıp, bir yerden kaybediyorsunuz. bence sevişemediğiniz için, sap sap dolaştığınız için çok da üzülmemelisiniz.
