Ben aşkımı diyemedim..
Aslında sevmek insanın kendi sorunu. Şu cümleye yürekten inanmisimdir hep sen elmayı seviyorsun diye elma da seni sevmek zorunda değil.
Merhaba elma! Seni seviyorum.
Sen de başka bir elmayi biliyorum. Sonsuz saygım var aşkına. Bunu bir çöküntü anında söylemiyorum. Her zaman mutlu ol.
Çünkü gerçek sevgi bence bunu gerektirir.
Başka bir anda başka bir zamanda başka şekillerde karşılaşmak dileğiyle..
Kalbinden öpüyorum.
Bir kişiden ibaretse sevilmeyen insan, muhtemelen kalbi farklı birine ait olduğu için sevmiyordur sizi. Fakat sevip de hiç kimseden karşılık almıyorsa kişi, burada hatayı kendinde ve sevgisinde aramalıdır. Zira bir insan hata yapar bu anlaşılabilir fakat herkesin birden hata yapma olasılığı o kişinin hata yapma olasılığından çok daha düşüktür.
Ulan böyle şeyler niye hep yalnızken yakalar ki insanı. Niye insan sevdiği kadar sevilmez. Niye hiç sevip de mutlu olan olmaz şu hayatta. Lan bir kadının gidişi 2 yıl sonra bile nasıl bu kadar koyar insana. Nasıl bu kadar yakar. Neden göz başka kimseyi görmez niye kalp sevişi, öpüşü yalan olan bir insanı hala bu kadar arzular. içmeye çağıracak bir dost bile yok ki, kafa dağılsın.
Neşet baba diyor ya,
Hayale aldandım, boşuna yandım. Seni ilelebet benimsin sandım...
bu kişiler gündüz gülen eğlenen insanlarken geceleri yalnız kalınca melankolizmin gözüne gözüne vururlar. ruhları keskin jiletli tellerde parçalanır. sevdiğinden bu bile ona haz verir. *
