kabul ediyorum bütün çocuklar aslında birer melektir. onları bizim gözümüzde sevimli ve güzel kılan bir sürü değişik özellikleri mevcuttur. ama herkese eşit şartları sunmayan hayat, maalesef çocuklara da kendi içlerinde adil davranmamıştır. yaramaz olur, inatçı olur, bilmiş olur yine de zorla sevdirir kendini. ama kimisi bu kadar mı sevimsiz olabilir? az önce görüp ben dahil yanımızdaki herkesi lüzumsuz strese sokan, sırf yaramazlığından kapıları yumruklayıp ışıkları açıp kapatan, kendini yerlere atıp annesini uğraştıran sevimsiz çocuk, acaba diyorum biraz güzel olsaydı, yaramazlıkları çekilebilir miydi?
