Sevilmeyen yazara bile yapılmaz bu bence.
5 yaşındayken babamın köyüne gitmiştik ve orada pireler saldırmıştı bize. Bir gece boyunca yatakta zıpladığımı hatırlıyorum. Akrabalar çok mahcup olmuştu. Sabaha yorgan vs. Ne varsa evden atmışlardı ama biz duramazdık. Her yerim kabarmıştı ve kaşıntıdan duramıyordum. Hayatımda ilk kez cenaze arabasına o zaman binmiştim. Köyden kaçmanın başka bir yolu yoktu çünkü.