ne kadar görüşmek istemeseniz de bazen aynı ortamı paylaşmak ve muhatap olmak durumunda kalabileceğiniz insanı sinir küpü eden tanıdıklardır.
insan "arkadaş" dediği kişiye tahammül etmek zorunda olmamalı, çünkü onunla iyi anlaşıyorsa eğer zaten tahammül gerektirecek bir durum -istisnai olaylar hariç- doğmaz. ama sevilmeyenler öyle değil, bildiğin kalabalık ediyorlar. ve ben kalabalığı hiç sevmem.
belli edilmemesi gereken arkadaşlardır.
hayır kendimden biliyorum.
sevmiyorsanız bile seviyormuş gibi davranın.
belki de bari arkadaşlarım sevseydiye ihtiyacı vardır.
gerçi belli etmeyin diyorum da sevilmemeyi iyi bilen insan hemen hissediyor. ağlamıyom ki.
Ortamlara çağırılmaz kendi gelir. Geldiği anda herkesin tipi değişir muhabbet yavaşlar ve soğur. Gelirken görüldüğü zaman ık la ık konuyu değiştir denir. Muhtemelen ortamda ki herkesle zamanında kavga etmiştir.
Şu anda bir tanesi ile aynı ortamdayım. Çağırmadık yine geldi. Çok itici bir tip, her şeye burnunu sokuyor, komik olmadığı halde espri yapıyor falan. Arada ortak arkadaşımız olmasa hepimizin bağlantısını keseceği tip, vallahi sinir basıyor.
