bir çeşit deliliktir. akıl hastanesine yatmak daha mantıklı. tanrı neden böyle kurgu yapmış insanoğlu üzerinde anlamaya çalıştınız mı hiç? hayal kırıklığı neticesinde başka birine gitmek için mi, daha fazla acı çekip bir olgunluğa ulaşmak için mi ne için? gözü kapalı birini seversin, bunu ona söylersin fakat bu çok yeterli bir şey midir? yanında olmak, gözlerinin içine bakmak, oturduğu sandalyeyi çekmek yahut yürürken onun adımlarına uyum sağlamak yok mudur işin doğasında? sanki bu tamamıyla olumsuz bir manzara değil. sadece parçalar eksik gibime geliyor. tamamlanınca daha olumlu bir görüntüye dönüşebilir. eğer hicbir şekilde bu sevgiye karşılık alamıyorsan daha fazla alkol ve sigarayla onun yerini doldurmaya çalışacaksın. mesaj attığında ya da aradığında cevapsız kaldığın, saatlerce günlerce onu düşünerek geçirdiğin zamanlara bağışıklığın artacak. yani onca işin ve yoğunluğunun arasında buna sarılmışsın halbuki. bir süre sonra sarıldığın şeyin yastığın olduğunu kabul etmek istemezsin. o da sürekli yastık olmak için kafa açıp durur. sanki onu sevmek için ondan izin alacaksın amk.
lan ne bu kalp benim ne o kalp senin, bunlar hep emanet!
kendini ateşe atmaktır. serin sularda yüzmek varken bunu yapan insan gerçekten de sevmiş demektir. her halükarda denemeye devam. kim bilir, belki de sevileceksinizdir.
Neyi eleştirsem başıma geliyor ama buna rağmen onunla birlikte olan insanlar falan da var. Tam bir manyaklık. kişinin kendine olan özgüvenini saygısını yitirmesine neden olur kanımca.
Saflık değildir bu aşktır. Zaten en başta vazgeçseydin sevemezdin hiç kimseyi. Önemli olan sevdikten sonra sevilmeyeceğini bilsen dahi hala sevebilmektir. Beklemekte vazgeçmemekte sevdaya dahildir. Ama bunlarında fazlası zarar tabi kalbe iyi gelmez.
Asla pes edilmemelidir. Sonuç da kaybedecek bir seyiniz yok. Nasılsa sizin değil. Bu durumda zaten sizin olmayan bir şeyi kaybedemezsiniz. Sevin. Bu delilik hatta çılgınlık bile olsa yapın. insan sevmek ve sevilmek ister. Eğer olması gerekiyorsa eminim o da sizi sevecek ve her şey çok daha güzel olacaktır. Bu tip şeylerde polyannacı olmak her zaman daha iyidir. Karşıdaki kişiden önce sevgiyi ve aşkı sevdirir size.
gerçek sevmek budur azizim, doğrusu budur. sevilmeyeceğini bile bile sevmekten ziyade karşılık beklemeden sevmektir makbul olan. zordur. insanın nefsiyle savaşıdır bir yerde, çünkü insan nefsi bencildir çokta sevmez benliğini ezmeyi. benliğini ezmektir gerçek sevgi. e tabi bu işin cryptic water'cası.*
Bu durumda Çok canı acısa da insanın duygular bazen öyle hale gelir ki durduramazsın bu duyguyu.
Kalp işte..
Aşk güzeldir.doğru kişi de olursa çok daha fazla yaşanası olur.
Takıntı haline getirilmemesi gerekendir, sınırları zorlamanın bi manası yok, kendinizi harap etmeniz için fazla merhametsiz olmalısınız kendinize karşı.
Birini karşılıklı yada tek taraflı sevmekte sorun yoktur. Sorun karşındaki kişinin seni ego tatmini icin kullanıp kullanmadığı, yedekte tutup tutmadığı, gosterdigi saygı gibi bir takım durumlardadır. Insan sevilmedigi yerde durabilir ama incindigi yerde duramaz. Kimsenin sevgisi de bu anlamda ebedi kalamaz.