Yoldur, yürünür. Mesafedir, aşılır. Sorundur, çözülür. Yaradır, sarılır. insan bir şekilde çaba gösterdiği her şeyi çözebilir. iki tane istisna dışında; ölmek ve sevilmemek. insan istediği kadar çabalasın sadece bu iki meseleyi çözemez.
kişi çocukluktan beri içselleştirdiği bir duyguysa sevilse de sevilmediğini hisseder/düşünür. o yüzden mesele her zaman dış etkenlere bağlı olmayabilir.
sevilmediğinizi bildiğiniz insanlardan bir beklentiniz de olmuyor ki bu durum çok anlaşılabilir. sevilmek kadar sevilmemek de var bu hayatın içinde. neden bu kadar üzünülmüş anlamadım. asıl sorunları sevdiklerini iddia edenlerle yaşayacaksınız.
naçizane tespitim; ilk söylenildiğinde çok saçma gelen tecrübeyle sabit çıkarımlar, yaşanmışlıklar arttıkça en trajik deneyimleriniz oluyor. üzerinden zaman geçtikçe de komediye dönüşüyor.
Kanka bir tane sevgi tuşu var ona adres göstererek basıyorsun herkes seni seviyor ya da sen herkesi. Bu kadar basit bir duygunun varlığını ya da yokluğunu bu kadar abartmayın.
Balık tutarken alınan hazzı oturduğun yerden de alabilirsin fakat bunu bir hikayeye bağlamaya ben de varım hatta zaten bunu bir hikayeye bağlamamak tüketim çılgınlığına ya da değerlendirme eksikliğine girer. O yüzden hepimiz konulu porno izliyoruz, yoksa orgazm aynı orgazm. Lakin bütün bir ömrünü balık tutmaya adamaya da gerek yok. Hikaye kaliteli olsun, keyif versin, mutlu etsin, eğitsin, öğretsin ve çarpıcı olsun.
Acı çekmekle geçmiş seneler, sevgi peşinde koşmakla geçmiş ömürler bunlar boş şeyler. Bir doğuyorsun 20-25 senen büyümekle geçiyor höşt mk. Nerede kaldı hikaye? Nerede kaldı kalite? Yaşamak hayatta kalmak için değildir bir anlamı olmalıdır. Aksi halde güçsüz olanın baştan elenmesi gerekirdi. Eğer güçsüz olan elenmiyor ise demek ki buradan bir hikaye çıkarılmak isteniliyor, işte önemli olan şey o hikayenin kalitesi.
Şahsen bana göre ben çoktan elenmeliydim zira dünyanın en sağlıksız ve güçsüz bedenine ek olarak aşırı sorunlu bir zihinle doğdum lakin çok uğraşmama rağmen elenmedim. Demek ki mesele güçsüzün elenmesi değil, başka bir hikaye var ortada. o zaman bu boşa geçen seneler nedir? hikaye nedir gardaş? Diye sorası geliyor insanın.
bir insan herkesi sevebiliyorsa kesin kafadan kontaktır vardır bir eksiği gediği bilinmez. bilinmezler beni her zaman tedirgin eder.
herkes beni seviyorsa benim bir problemim vardır lan neden herkes beni seviyor diye tedirgin olurum.
her zaman derim sevilmek çok sıkıcı eğlenceli olan sevmek.kedilerde de bu durumu fark ettim.belli bir süreden sonra sıkılıp bacaklarına tırnaklarını geçiriyor.istediğinden fazlasını sevdiğin için.
o yumuşacık parmakların arasından kayan saçlar aniden bileğine dolayıp çekme arzusunu asla dizginleyemem.tam uysallaşmışken karşı koymayı bırakmışken aniden gelen ısırıp iz bırakma isteği asla engel olamadığım hayvani isteklerim.
sevme kelimesi lügatımda başka anlamlar taşır.
hırçın vahşi.
ilkkan; Sağlıklı insanın biraz da sevilmemesi gerekiyor kardeşim çünkü sevilmediği zamanlar insanın adeta antrenman zamanlarıdır. Kendini tanıma egzersizi gibi düşün."
alışkındım aslında biliyor musunuz? yani gayet normal bir şeydi sevilmemek benim için. kendimi ben seviyordum ve yeterliydi sonuçta. ne ihtiyacım vardı ki başkasının beni sevmesine. orta çizgiden ilerliyordum işte. ne yükseliyordum pek fazla, ne de düşüyordum.
Herkesi birileri kırmış, aldatmış, kandırmış, sevmemiş. iyiye güzele dair ne varsa arının çiçeğin özütünü çekmesi gibi hayat özütünü çekmiş. Tamam beni sevmeyeceksen sevme kimse kimseyi sevmek zorunda değil ama başkalarının yükünü bize yüklemeyin lütfen.
beni sevme başkasını değil!!!
insanlar psikolojik deşarj yaşayacaksa teselli eder. gerçek ve sanal alemdeki insanların öfkesini boşaltması için nefret edilmeye hazırım. yeter ki siz üzülmeyin. kaşlarınız çatılmasın.
