anlatamam belki ama bahsetmek isterim biraz, insanları seversiniz değer verirsiniz, önemsersiniz, mutlu olmasını istersiniz, onun hoşuna gıdıyor diye bazı şeyleri sevmeye çalışırsınız, hayat adil değil fakat, insanlar sizi sevmez, size değer vermez, önemsemez, mutlu olmanız gram umurlarında değildir ve sizi karanlığın içine sokar bu durum.
Ölüm yaşamdan daha çekici gelir bir yerden sonra..
sevmek ve sevilmek kadar doğaldır. sevilmemek insanın kötü veya yetersiz olduğu anlamına gelmez. dünyanın sonu hiç değildir. sırf siz onu seviyorsunuz diye birinden sizi sevmesini bekleyemezsiniz. o zaman sizi seven herkesi sevmek zorundasınız ki bu da imkansız. o yüzden kasmayın bu kadar, sevmeyene kafayı takmayın, sevmediği halde seviyorum diyene dikkat edin yeter.
devamlı seni seviyorum diye ısrar eden çaresiz birinden duyulmaya alışılan o sevgi sözlerini artık duyamamaktır. bu kadar pohpohlanmaya alışmış birine de koyar bu durum.
Herkes bu başlığa kadın- erkek ilişkisi açısından yorum yazmış, bence düzenli olarak içinde bulunduğunuz bir ortamda * sevilmeme durumu çok daha acı. *
Ukala olmak egonun belli bir boyutu aşması narsisit tavırlar ve bunun gibi gıcık durumlarda sevilmez insanlar gerisi boş. He birde başarılı yakışıklı veya güzelse kıskanılır ki en acıklısı da budur sevgiden kıskanmaz aksine sevmemeye başlar ve kin açığa çıkar.
bir turlu cevabini bulamadigim ama hergun sorgulamaktan artik kafayi cizdigim hede. sahi, bi tek anneler mi kosulsuz seviyor bu hayatta? baska seven olmaz mi ki...
bir insanın sevilmediğini yüzüne tokat gibi çarpan bir delil varsa o da kişinin sağ veya ölü hiçbir dost,arkadaş,akraba, melek veya evliyayı rüyasında görmemesi, bunlar tarafından ziyaret edilmemesidir. ölüm, zaten avam için ebedi bir unutuluşun başlangıcı iken ölümü henüz nefes alırken hergün yaşamaktır.
Kişiye Düşman tarafından gelebilecek bir eylemdir. Bunun da bir önemi yoktur sevdiklerinizin sevgisini hissettikçe hepsi ıskarataya çıkar şerlilerin zaten.
Eğer bunu hayatınızdaki tüm insanlar için söyleyebilecek kadar kafası bozuk bi hastaysanız; Gücün ve azizliğin getirisidir, sonucu şeytan kadar yalnız olmak ve melekler kadar kıskanılmaktır. Tabi gerçek anlamda tımarhaneden çıkabilipte deli damgası yemeden topluma karışabilenler için.
