Uygulanan çifte standardı fark ettiğin andır. Başkasına çok iyi olan size öyle olamıyorsa gitmeniz kendiniz için iyidir.
Hüptrik yiyerek bu sorunu aşabilirsiniz.
insan bir anda duruyor. Başından aşağıya kaynar sular dökülüp soğuk soğuk terler döküyorsun. Bu yetmezmiş gibi elden birşey gelmeyip içinde kor alevler yanıyor. Hele ki sevildiğinizi sanıp sevip hayaller kuruyorsanız. insanlar acımasız ve düşüncesiz... Acı veriyor ve sizi öldürüyor yavaşça. Değmez demekle olmaz insan yaşadıkça bu duyguyu daha da beter oluyor. Sevdik ve sevdik...
Eskiden sende sevimli buldugu seyler artik ona itici geliyorsa, soyledigin seylerde mutlaka elestirecek veya olumsuzluga yoracak bir sey buluyorsa—gecmis olsun, o kisiden vazgecip yolunuza devam etmenizin vakti gelmistir, Hatta geciyodur. Bosuna kalip bir seyleri duzeltmeye calismayin, o zaten coktan o iliskiden gitmistir cunku. Ayrilacak cesareti bulamiyordur kendinde sadece. O yuzden o cesareti siz gosterin ve daha fazla yipranmayin.
Hiçbir şey ifade etmemesi gerekir. Sevgi zaten zorla olabilecek bir şey değil. Sevmiyorsa bu üzülmen gereken bir şey demek de değildir. Kendi sevmediğiniz insanları düşünün mesela ağzıyla kuş tutsa sevemiyorsun işte olmuyor öyle zorlamayla.
muhabbet edip yakınlaşmak istediğinde göz teması kurmuyor ve '' hııı '', '' evet '' gibi kısa ve kestirip atan yanıtlar kullanıyorsa hiç ümit beslemeyin.
en başta kabullenmek istemezsin, hayra yorarsın, hayra yorarken kendini yorarsın ki iş işten geçmiş. Hiç zorlamaya gerek yok. Hele ki üç beş aylık sevgiler için değmez. Ancak ortada yıllanmışlık sözkonusu ise işte o zaman ayvayı yediğinizin resmidir. Kendinizi ilme ve fenne verin. Yüksek lisans , doktora vs yapın. Yoksa başka türlü zor oluyor.
