geceleri içindeki volkanik kayaçlar çözüne çözüne uyanır;beynindeki ateş dalgasını söndürmeye,seni dışarıya en olumsuz yanılsamalarla gösteren bir yabancı soyut maddeyi aşmaya çalışırsın.sevilmeye başladığını anladığın yani acı dan biraz uzaklaştığın anlarda ise bir boşluk hissedip o sürgünlüğü mazoşistçe yakalamaya yakalamaya yeniden çalışırsın.istenmeyen fakat vazgeçilemeyen durumdur;içinizden bu ana kadar yaşananlarada,bu andan sonra yaşanacaklarada şükürler olsun dersin umarsızca.hayatınız bomboş olduğu için önünüzü içgözlerinizde sanki bir projektör varmışçasına rahatça görürsünüz,zamanın ve dünyanın amansız turunun sesini duyumsamaya katlanamazsınız artık.
Öleceğini bilerek yaşamak gibi birşeydir.Bu gerçek en büyük yalanlardan ağır gelir çoğu zaman. ne yaptım ben bunu hakedecek diye isyan edersin. Ne yapsan ne etsen olmaz sevilmiyosundur. Değiştiremezsin ama bunu bile bile her gün uğraşırsın belki sever belki gelir diye.Her adımından karşısına çıkarsın ama o sana napıyo bu gibi bakışlar atmakla yetinir sadece.
pek koyacak bir durum yoktur ortada. hayat böyledir işte, sen seversin, o sevmez, o sever sen sevemezsin. bu döngü böylece devam eder.
ilk önce 'benim ne eksiğim var' turallarına girersin, sonra bunalım konuğu olursun, en sonunda da vazgeçersin sevmekten.
zor birşey değil kanımca boşvermek.
koskoca bir hiçliktir. sabah olunca akşam olsun istersiniz, akşam olunca sabah olsun istersiniz, zaman aksın gitsin istersiniz, rabbinizin rahmetine sığınırsınız zamanı gelene kadar. sevilen insan kıskanılır, her an aranılır, her zaman göz önüne bir sureti gelir. siz eğer sevilmeye layık değilseniz hayatınıza kim girerse girsin o sizi asla mutlu etmez. kimi annesine tapar sizi sadece çocuk için katlanılan biri olarak görür, kimi bir başkasının tavsiyesi üzerine sizinle duygusal dalga geçer sizi seviyorum diyerek kıskançlık krizlerine girip bir anlamda monoton hayatına renk katar kimi de on defa sizi kapıdan gönderecek kadar sizi düşünüp sizi sevdiğini iddia eder ki hepsi birer heyecan dalgasının parçasıdır. seven insan sevdiğine kıyamaz, sevdiğini asla üzmez. sevmeyen ise sadece oyun oynar sizinle alay eder. tıptı örneklerde olduğu için.
insanın sessizleşmesini ve içine kapalı yaşamasına sebep olur .Çünkü paylaştığı fikirlerin sevilmediği için dikkate alınmayacağını bilir .zaman zaman kendi kendine ağlar neden sevilmiyorum diyerek fakat bir sonuca ulaşamaz neden sevilmediğini anlayamaz .En sonunda kendisini sevmeyen insanlarla istemeye istemeye konuşur neden diyerekten fakat sevmeyen insanlar ona acıdığı için olsa gerek ''yok öyle bişi biz seni seviyoruz '' derler inanıp inanmamak ona kalmıştır .
YARALAYAN DEĞiL DELiP GEÇEN BiRŞEY. BUZ KESER YA iNSANIN ELiNi, iÇTEN KANAR, KAN DIŞARI ÇIKMAZ HANi iŞTE ÖYLE. BIÇAK KESiĞi GiBi OLSA GENE iYi, BU DAHA ÇOK CAN YAKAR.
sevmek bazen bile bile vazgecistir,bazende istedigin halde vazgecememek kalbin ve beynin arasında bıçak sırtı bir cekişme baslar,ya ortada kalıp fırtınanın dinmesini bekleyip bu sürecte hırpalanacaksındır yada bişeyleri kaybetmeye alısacaksın.bembeyaz hayllerinin kirlenişi,yıkılan umutların yada tamamen sana dönük duyguların her ne kadar içini törpülesede,unutmaman gereken tek birşey vardır gün olacak devran dönecektir yada hala nefes alıyorsan görecek günler vardır...
karpuzkabugu derki ''sevdigin için utanma iftihar et,utanmayı sevmeyenlere bırak''...
kişiyi kendine isyan ettirendir, hiç alakası olmadıgı halde. neden, neden, nedenlerin beyni kemirmesi hadisesidir. özgüven kaybıdır. tüm bunlara ragmen yaşamak denirse bunlara, yaşamaktır yarım yamalak.
koskocaman bi farkındalıktır. öyle anlar olur ki; sevmedigi halde seviyormuş gibi yapanları bilerek yaşamaktan daha kötü olamaz dedirtir insana.
gözyaşlarınızın bir manası olur.
