birini sevmek ihtiyactır, onu görünce heyecanlanmak, sesini duyduğumuzda konuşmasının şiir gibi gelmesidir, veya siz onunla uyurken o size sarılmış mışıl mışıl uyurken siz sırf o anı hissetmek, yaşamak için gözlerinizi kapatmıyorsunuzdur, bu ruhunu ona adamış olmaktır, kendını kandırmaktır, kendıne eziyet etmektir. bunu kendımıze biz yaparız, hazır bir beden bulup ruhumuzu ona iğnelerle iliştiririz. canımız iyice yanmadan vazgeçmeyiz. ama elbette biter, muhtemelen başka bir beden bulmanın yardımı ile.
ahmakliktir evet aynen ondan. seni hic haketmeyen görmeyen farketmeyen birini seversin salak gibi sonunda ne olur üzülürsün sonunda ne olur onun gözlerindeki askin sana degil baskasina oldugunu görürsün demek ki neymis ahmaklikmis...
bazen belki o da sevmistir de, her ne olduysa olmus sevmedim demistir deyip, bir umut sevmek. bazen de onun sevmeyisine razi olarak sevmeye devam etmektir. her halukarda cok acitir. hep ya gecmiste, ya gelecekte yasayip, anin bosa gecmesine sebep olur.
