sanirim hayattaki en aci verici (duygusal olarak) seylerden biri. kurdugunuz hayallerin asla gerceklesmeyecegini bilmek ama yine de hayal kurmaya, bir seyler ummaya devam etmek... cok kotu be sozluk.
Sevilmeden Sevdiğinde, Önce içinde bir yerinin kanadığını fark edersin... Nerenin kanadığını da anlamazsın.. Cerrah olsan, kar etmez!..
Azıcık sonrasında, kanının pıhtılaştığını da..
Bir yerlerde boğarsın beynini, kalbini.... Acı, acı olmaktan çıkmaya başlar..
Bir, iki gece uyursun, uyuduğunu sanıp...
Aklında inci Aral'ın sevginin eşsiz kışı, Şolohov'un Durgun Donu'ndan pasajlar, cümleler, sözcükler... Hayat, romanlardan anımsadıklarından bile, daha kısa ayrıntılara dönüşmeye başlar.
Acı, tortusuyla oturur kalbine...
Artık acı, hüzündür...
Acı, orada derinlerde bir yerinden, hücrelerine dek sızlatır ama, sen sevmeye devam edersin...
Sevmek, yalnızca sevmektir.
Ve sevmek, beklemeden, istemeden sevmektir.
Seni seviyorum, seni sevdiğim için demektir...
Seni seviyorum, sen olduğun ve, ve, ve, beni sevmesen de demektir; anlarsın... Ve, daha çok kanarsın...
Anlarsın ki, sana ilişkindir duyduğun, yücelttiğin her sevgi yönelmesi...
Ve fark edersin ki, umut, insanı olduğundan daha aptal hale dönüştürürken, sen hala, sevilmeyi umarsın.
Şairin aklına düşen dizesiyle, "Hüzün ki, en çok yakışandır bize." der, durursun.
Ve, sevdiğini, en çok kanayan yerinden öpen insanların çoğaldığı bir dünyaya, yeniden ve yine özlem duyarsın...
sevginin doğasına uygun hareket etmektir. mutsuz eder. ne ilginçtir ki tam tersi olan yapay sevgi sözcükleri de insanı mutlu eder. karşı tarafın seni sevmediğini bilsen bile sana söyleyeceği bir kaç güzel sözden etkilenirsin. çünkü buna ihtiyacın var. sevgi böylesine güçlü bir his. çoğu insan sevilmeden sevdiğini söyler ve sevgisini yüceltir. halbuki karşılıksızlık sevginin doğasıdır zaten. bu doğanın verdiği ürün olan mutsuzluk yaşanması doğal bir histir. seven insan karşısındakinin neden aynı şekilde sevmediğini sorgular aynı sırada. yapay bir sevgi gösterdiğinde ise bununla mutlu olurlar. yapay sevgiyi gösteren ise karşısındakinin mutluluğu ile mutlu olur. bu bir nevi insanın "kalbinin" çalışma mekanizmasını çözmek gibi bir şeydir. herkes mutlu mudur? mutludur. peki bu bir sorun mudur? sevgiye nasıl yaklaştığınıza göre tartışılır.
