Sevmek çok güzel bir duygudur. Hissetmektir, inanmaktır, hayatı akışla yaşamaktır. Hatta bence hayatın amacıdır yada çözümü.
Ama sevip sevip de agzinizin payını almışsanız sevilmek dinlenmek gibi bir şey. Işte o zaman sevilmek sevmekten daha kıymetli sanırım. Gerçekse tabi ki.
sevmekten bile güzel duygu. sevince, sevildiğinden emin olamamaktan değil ama. seven insan sevildiğinden de emin olabilir. bu yüzden sevilmek daha ön plana çıkar her türlü.
insanın pamuk şekere dönmesini sağlayan durum.
Tam anlamıyla istendiğimi, kabul gördüğümü, neye benzediğimin öneminin olmadığını bir kere hissettim hayatımda. Sırf o kabulleniş için birini hayatımın merkezine koyabilirdim ama oturmayan bir şeyler vardı. Beni kabullenmiş ama anlamadan, aslında bana çok da kafa yormadan yapmış bunu. Bunu fark ettiğimde özel bir değerim yokmuş gibi hissetmiştim. Sağolsun iki uç noktayı da yaşattı bana.
Aile ve arkadaşlarda her zaman hissedemiyorsun bu duyguyu. Belki kafamda "yok lan ne sevecek seni. Seviyor mudur? beni mi? Cidden mi? aaa" inanamayışlarımı onların sevgilerinden daha çok duyduğum içindir.
Kimsenin sevgisine güvenememe problemi insanı sürekli tetikte bekletiyor. Yorucu.
Ilgi manyağı olduğum icin insanların benden nefret etmesini bile dinlemek istiyorum. Günlük yaklaşık yarim saat bu dozu alıyorum. Hiç şikâyetçi degilim tersine cok rahatlıyorum.
Hani insan insana muhtaçtır derler ya
Bence oradaki muhtaçlık ne para ne yardım ne dayanak ne de ihtiyaç duyulan bireysel başka bir istek
Bence insan insanın sevgi ve alakasına muhtaçtır
Ve bence bu sebepledir ki kalabalıklar içinde yapayalnızız.
Küçükken fazlasıyla şımartılıp sevilmişim. Ama büyüdükçe işler ya değişti yada ben çok paranoyaklaştım. Lise ve sonrası dönemde çoğu zaman kendimi çok değersiz hissettim,sığıntı gibi hissettiğim zamanlar oldu. Fazlalık olma hissine çok kapıldım. Kimse alenen böyle bi davranışta bulunmadı ama hep öyle hissettim. Biraz negatif bi insanım kişilik gereği. Bazı durumlar öyle olmasa bile kafamda öyle Kurar kendimi inandırırım. Ama hala bilmiyorum böyle bazen dalıp gidiyorum hiç sevilmedim be diye. Biliyorum sevildiğim zamanlar oldu beni çok seven kız arkadaşlarım,bensiz yapamayan kız arkadaşlarım. Ama yine de sevilmeme hissi çok ağır basıyor bende ona dair bi kanıtım olmasa da.. insallah bir gün bu durumu atlatabilirim.
