şu takımın en çok sağlamcı diye tabir edilebilecek işini asla şansa bırakmayan tarzını seviyorum. en basitinden fiorentina ile oynadıkları maçlar. adamlar ispanya'da 3-0 gibi çok net bir skorla kazandılar. şimdi her ne kadar profesyonellik falan olsa da böyle net bir skordan sonra ikinci maç için hangi takım olsa ufaktan bir rehavet veya gevşeme olur, normaldir ama bu adamlarda o yok işte. ikinci maç başlıyor italya'daki dakika 27 olmuş bakıyorsun sevilla yine 2-0 önde ve işin en garip tarafı adamlar hala rakibi ısırıyor, hala bastırıyor hala gol peşinde, işte oturttukları bu mantalite sayesinde üst üste 2.kez uefa'da final oynuyorlar, bu mantıkla devam ettikleri sürece de hep oynarlar. cidden takdir ediyorum bu takımı, ellerindeki imkanlarla kendi liglerinde veya şampiyonlar ligi'nde şampiyon olmaları belki olası değil ama yine de imkanlarını en iyi şekilde değerlendirip kendilerini böyle iyi bir pozisyona getiriyorlar. umarım bu takım bizim takımlara da örnek olur.
4-4 olunca izlesemmi, izlemesemmi diye düşündüm sonra siktir et barça kesin atar bir tane elenir boşuna daha izlemeyim dediğim bir yandan da acaba çocuğu koydumu diye merak ettiğim lakin yine husrana uğrayan takım.
Kadro değeri 163m€ olan ve 629m€'luk barselona ile dişe-diş kora-kor mücadele edebilen takım. süper kupa maçını ilker yasin sunsa "haydi çocuklar hep birlikte ağlayalım" derdi.
