insanların yaptığı en saçma şeylerden biridir. birbirimize canlı şeyler hediye etmemiz. en az bizim kadar yaşama hakkı olan canlıyı dalından koparıp sevgi pıtırcığımız haline getirmemiz. vazoya koyup ölümünü izlememiz ve birde cesedi saklamamız. belki bir kutu da belki de bir defterin arasında...
ne kadar egoist olduğumuzu ortaya böyle koyuyoruz. aslında bu cinayetten başka bir şey olamaz.
bir de "nasıl olasa solacak yeaa" diye saçma sapan konuşan beyinsizler yok mu, onları nasıl olsa öleceksiniz diyip 31 azgın filin arasına bırakmak istiyorum.
bunu söyleyenlere çiçeğin sapının verilmesi hatta erkeğin sapının verilmesi lazımdır efendim, düz mantık bakarsan eğer her şeyin bir ruha sahip olduğuna inanabilirsiniz. tek derdimiz bu olsun, belki hiç çiçek almayan her şeye mekanik yaklaşan birilerinin düşünceleriyse yapacak bişey yok demektir. robotların ağzına ağzına vermeli yağı. gerçi yedikleri domatesler patlıcanlar zaten cansızdı değil mi.
eski zamanlardan beri süregelen bir gelenek, çiçekten daha etkileyici bir planım var diyorsan kısmen demode olmuş bu gelenekten vazgeçmenin zamanı gelmiştir.
