önceki ilişkilerinde sevdiği insandan yarar gelmeyeceğini anlayan kişinin düz mantıkla kendini seven kişinin onu daha çok mutlu etceğini anlamasıdır ki keza doğru da olabilir..gerçi ilerki günlerde birine aşık olursa o zaman durumların birbirine girme ihtimali çok yüksektir..
gayet mantıklıdır. kısa süre sonra aşık olunan kişi unutulur ve bu sevecen, sürekli sizi düşünen insana aşık olunmaya başlanır. neticede mutluluğun sırrı sevmek değil sevilmektir.
Babamın yıllardır beynime sokmaya çalıştığı,benim de inatla tersini yaptığımdır.Ama evet baba haklısın,sevilenle değil sevenle birlikte olmak her zaman daha geçerlidir,hele bir kız için kesinlikle.
bencilliktir. kendini mutlu olduğuna inandırmaya çalışmakla uğraşır insan. bir türlü seven ve sevgiyi hak eden kişiye adapte olamaz. olan yine sevene olur. sevgisizlikle yoğrulur.
bununla alakalı bir de dizi vardı canım ailem mi ne öle bişi. uğur yücel'in oynadığı orda bi ali mi ne var, hah işte onun sevdiği kız, naaptı o kız sevdiği ali ile değilde kendisini seven bi herifle evlendi. nooldu mutlumuydu evlenirken hayır mutsuzdu. işte olay bu sevilenle değilde sevenle birlikte olmak.
mutlu olmayı kabul etmek gibi görülsede aslında kendini avutmaktır sadece. seni seven her zaman bulursun belki evet ama sevebilceğini bulmak aşık olmak,aşkın o tadını tatmak bunlar
bambaşka duygulardır. sevilen için her zaman atar kalbin,her gün ayrı güzel,her ona gidişin
uçmaktır. sevense bi zaman yaşanacak ve bitmeye mahkum olmuş bi ilişkide sadece perde kapanana kadar rolleri oynamaktır.
kendi mutluluğun adına karşı tarafı hiçe saymak, duygularıyla oynamak, daha sonra hatanı anlayıp ayrılınca o insanın hayatını alt üst etmek ve bütün bedduaları üstüne toplamaktır.
