Elimi beş yerinden dağladı beş parmağın,
Bağrımda da yanmadık bir yer bırakmadan git.
Bir yarın göçtüğünü,çöktüğünü bir dağın
Görmemek istiyorsan ardına bakmadan git!
Ve kendi elceğiimle bir karanfil gibi kopartıp canımı,
Pencerenin demirlerine bağlardım.
Pazarlık etmeden ağlardım
Hiçbir şey beklemeden
Ne serin bir köşe cehenneminden
Ne bir mahur beste cennetinden!
Susmanın da bir dili var elbet
teri yastığına sızan rüyanı seviyorum.
Uyandığın sabahlardan başka bağım yok dünyayla
odalara ömür veren gövdeni seviyorum.
sevgilinin saçları
dökülünce omuzlarına
siyah beyaz...
Beşiktaş şampiyon olmuş gibi
heyecanlandırır gönlümü.
not: inşallah şiire hakaretten tutuklanmam
