Acı bir duygu.
Bir defa çok sevmiştim eskiden, bir defa ise kaybettim...
Bunu buraya neden yazdığımı da bilmiyorum.
Eksikliğini tekrar hissettim sanırım.
Sonuçta kötüdür ama öldükten sonra, öteki dünyada buluşacağız. Hissediyorum.
hayat beklemekle eşdeğerdir çoğu zaman. biz insanlar doğru zamanı beklediğimizi zannederken hayatı kaçırıyoruz çoğu zaman. ve insanı en çok üzen durumla karşı karşıya kalıyoruz sıkça; yaşanmamışlıkların pişmanlığı. unutma dostum, doğru zaman dediğin şey aslında şimdidir.
bir yazarın pişmanlık dolu özleminin verdiği acıdır.
zor tabi kardeşim ama kendini suçlayarak hayatını değersizleştirme.
insanız ve her şey insanlar için. mutlu ol, emin ol onu sadece bu şekilde mutlu edersin.
ekleme: başın sağolsun bu arada.
bir yazarın pişmanlık dolu özleminin verdiği acıya eklenen acılardan biridir.
sevilen kıza duyulan hasretin üzerine bir de bu acıyı yaşayacağım hiç aklıma gelmezdi. bir iki yıla kalmaz aklımı kaçıracağım bu bir gerçek. ben onun hasretine kendimi mahvettim ve bir de başıma bu ölümü çıktı. durumum hiç iyi değil.
hastalığını meğer benden saklamış. zaten bir kaç kez kötü bir olaydan sonra gurur meselesi yapıp onu hiç sevmiyormuş gibi yaptım tam 5 yıl. 5 yıl hiç takmadım. sonra araya hasret, özlem denen o berbat duygu girdi. ben şerefsiz biriyim hepsi bu. o beni kazanmak için kendi gururunu yıkıp bana yaklaşmaya çalışıyordu ama ben gururuma uyup onu azarlıyordum.
deneme tahtası gibiyim kardeşim ölümü bir de bu ölüm. ayakta duracak halim kalmadı geçmişe dönük düşüncelerimden.
