eğer platonik olarak aşıksanız ve her saat başı facebook profiline girip fotoğrafını değiştirmişmi diye bakıp,sonra o fotoğrafı bilgisayara kaydedip dakikalarca öylece izliyorsanız hayr-ı alamet değildir bu.Ayrıca platonik olduğundan cinsel anlamda da düşleyemezsiniz onu.Çok garip bir duygudur.Birtakım nedenlerden dolayı gerçekte birlikte olmanızın imkansız görünüşü,ve bazen de bu görünüşün bir illüzyon olduğunu sezinleyip onu gerçekten sevdiğinizi söyleyememenin verdiği sıkıntı ile söyledikten sonra ne olacağı tereddütleri çok yaralar insanı..
bakıp bakıp da sıkılmamaktır.
bakmaya bile kıyamaz insan.
öyle güzel bir kız gelmemiştir dünyaya.
kelebek gibidir dokunsanız kanatları incinecek diye korkarsınız.
sevgilisinden ayrılmış, fakat hala ona aşık olan için eski hoş anları hatırlamak; sevgisini söyleyememiş için ise aşık olduğunu söyleyeceğini zamanın ve onunla geçireceği güzel günlerin hayalini kurmaktır aslında.
eğer platonikse ve o fotoğrafı da çok zor koşullar altında elde etmişse,
kesinlikle saatlerce bakmaya değer bir durumdur.
böyle durumlarda, işin hep rastlantıya kalır.
onun ders proğramını ezberlersin olmaz, okula onun için gidersin olmaz. bir türlü göremezsin.
alırsın fotoğrafı eline, açarsın müziğini, ona ait tek somut nesneyi süzersin. içinde biriken özlemden dolayı canın sıkılır.
fotoğrafa bakar bakar ağlarsın. baş parmağını gözlerine, dudaklarına sürersin. bazen dudaklarına yanaştırıp
öpersin, hatta daha da ileri gider o fotoğrafı kalbinin üzerine koyar, sarılırsın.
böyle bir manyaklık işte!
