Tamamen aptallık soz konusu. Böyle mallık olmaz olmamali.
Sevdiğim bir kız var. Lan olum sen de dişi sineğe aşık olmuşsun ibne derseniz ibne kısmı haricinde haklisiniz efendim.
Şıpsevdilik gibi kötü bir huya sahiptim o yaşlarda. Sonrasında eternal sunshine of the spotless Mind * filminde gördüğüm şu cümle " neden bana ilgi gösteren her kadına aşık oluyorum" ile bu konuda yalniz olmadığımi anlamam içimi az da olsa ferahlatmisti..
Bir kızı seviyorum işte yine, ama kız okulun en güzel kızı anasini satiyim. 5. Sınıftayiz. Bu kız bana agzimla matematik sorusu çözsem, babamin parfümünü üstüme bosaltip gelsem bile nah bakar psikolojisindeyim. Evet halbuki daha yeni çocuk kalbi isimli kitabı okumusum, az çok kendimi ve çocuklari anlayabiliyordum.
Sürekli sevdiğim kıza bakıyorum. Saçlarıyla oynamasından ufacik burnunu kaşımasina kadar her hareketini biliyorum. Göz göze geliyoruz Gülümseyip yüzünü ceviriyor, "bu aptal çocuk bana deli gibi aşık" diyor icinden. Biliyorum.
işte bir gün gittim aşık oldugum kıza dedim ki,
+ şey ben sana bir sey soylicemm.
- Söyle bakalım.
+ Yere Bakarak söylesem olur mu
- Yook olmaz öyle.
+ O zaman sonra söylerim
- Peki
+ Görüşürüz.
- görüşürüz callo.
Bana ismimle hitap etmişti, kalbim küt küt atmisti. Demek ki o da beni seviyordu. Pollyanna duysa benimle dalga geçebilirdi o an..
Neyse efendim, aşık olduğum kızı ne zaman görsem küçük kalbim kriz geçirecek gibi oluyordu. Bir keresinde bütün cesaretimi toplayıp, " sana karne gününde bir şey söylicem." dedim.
Karne gününe aylar vardi ve o aylar hemen geçti. Çocukken zaman daha mi hızlı geçiyordu bilmiyorum ama geçmişe gittikçe zamanın çok hızlı akıp geçtiğine hep sahit olmusumdur..
Karne günü sınıf birincisi olmanin verdiği gurur ve cesaretle sevdiğim kızın önüne geçip takdir, onur belgelerini göz önünde bulundurarak şöyle dedim..
+ kübra ben seni seviyorum, sevgilim olur musun?
- bunu soylicegini biliyordum. Olurum..
Lan dilim tutuldu amk, yanaklarindan öptüğüm gibi okuldan eve doğru koşmaya başladım..
o zamanlar telefon nerde amk. Kızla haberlesemedik bile.. Sevgilim olmustu, sevgiliydik ama 3 ay boyuncaHem de karne tatiliyle bırlıkte köye gitmemiz bir oldu. 2 ayı köyde kübra yi düşünerek geçirdim..
Okullar başlamadan ise okula sinif listesi asilirdi o zamanlar, gelen giden var mi diye gidip bakardik..
Gittim baktım, kübra nın ismi yoktu d sınıfında.. Diğer tum sınıflara baktım, yoktu..
Okullar basladiginda ise kübra gelecek diye okulun önüne erkenden girmiştim, bekledim.. Bekledim..il disina tasindiklarini ogredigimde gozlerimden yaslar dökülmüştü..
bir zamanın en popisiydi. daha doğrusu bütün yıl edemezdiniz korkardınız sonra tam son gün karne alınmış herkes bir yerlere gidecektir ve yaz boyu görüşülmeyecektir bu nedenle son kez bir şeyler yapalım demiş karnelerle birlikte biryerlere gidilmiştir. tam ayrılma vakti gelir, ya selin bi gelsene bişiy konuşcam der konuşursunuz. ondan sonra bütün yaz mesajlaşırsınız deliler gibi yakınlaşırsınız ve dersiniz ki '' kafamı sikiyim neden 6 ay önce yapmadım ben bunu ''
şu dönemde olsa çok sıkıntı olmayacaktır belki teknoloji falan...
fakat ilk entrydeki arkadaşa yazık olmuştur. taşınmasalarmış iyiymiş aslında. şöyle olabilirmiş sonu;
+kübra biliyor musun ben yaz boyunca seni düşündüm.
-ben de hep seni düşündüm callofcu
+ehehe
-ihihihi
falan diye sevimli sevimli gidebilirmiş. tabii olumsuz da olabilirdi ama hiçbir şey olamamış zaten niye kötü düşünelim ki.
