kişinin kendi kokusudur. tabii büyük bir genelleme yapmış oluruz ama, yine de, çok aşırı ağır kokmaması durumunda insan kendi kokusunu sever.
alakası yok ama;
"kişinin osurugu kendine ciğer kavurması gibi kokarmış."
bvlgari omnia. kullanan birini hiç görmedim, bir gün tuvalette dergi okurken bir sayfadan minik bir parça bez çıktı onu kokladığım o an kendimden geçtim sonra nefes almayı bıraktım ve gerçekle yüzleştim.
temizlik yapılmış ev kokusu, yemek pişmiş ev kokusu kısaca annenin içinde olduğu sevdiklerinin içinde olduğu ev kokusudur. kapıyı açarsınız yüzünüze kışsa sıcak ve yemek kokusu karışık bir koku çarpar bazen anne çamaşır yıkamıştır buram buram deterjan yumuşatıcı kokusu gelir. kazık kadar oldum hala bu kokuyu hissettiğimde yaradana duyduğum minnet azalmadı.
90'lı yılların ortalarında türkiye'de satılan sega mega drive adlı oyun konsolunun yaklaşık 1 kiloluk güç adaptörünün içinden çıkan o tatlı koku... hele ki adaptör ısınınca odanın içi o kokuyla dolardı ve kardeşim bir kere o kokudan dolayı boru gibi kusmuştu fakat ben o adaptörü bulsam tekrar saatlerce koklayabilirim...
"koku" filminde de görebildiğimiz gibi en güzel kadın kokusu kızıl saçlı olan kadının kokusudur. bir de daha icat edilmişmidir bilmiyorum ama yine filmde kullanılan o koku*
