ona da, kendine aldığın hediyeden aldığında ya da hatırını sormak için atacağın mesajdan önce, içinden "önemli mi ki artık" ya da "bir anlamı var mı?" gibi cümleler kurmaya başladığın andır. o hediyeden ona da alırsın, mesaj atarsın, ararsın, ilgi gösterirsin hiçbir şey olmamış gibi. ama bir gün o sesin dediğini yaparsın ve o da artık herkes gibidir.
estonya'ya gidiyordur, seni onunla yaşadığın her şeyi hatırlamana sebep olacak bir şehirde bırakarak. geri de dönmeyeceğim herhalde diyordur. blöf demek istiyorsunuzdur ama tanıyorsunuzdur onu. gidecektir elbet. işte bu noktada vazgeçmek zorundasınız.
adam da ego olmuş nah tavan kadar hala niye ben onun peşinden koşuyorum denilmesi üzerine gerçekleşen vazgeçmedir. o benden vazgeçti ben daha neyine uğraşıyorum ki diye düşünürsünüz.
sizi önemsemediğini anladığınız zamandır. sabahları uyanınca, akşamları uyurken; aklına gelmiyorsunuzdur. hayatına sizi dahil etmiyordur, hayatınıza dahil olmuyordur. dertlerini bile anlatmıyordur size, güzel sözlerinizle mutlu olmuyordur.
vazgeçme zamanı gelmiştir, vazgeçersiniz. ondan, onu sevmekten değil. mümkünse mutlu olduğu bir döneme getirin bunu, sessizce gidin.
artık karşı tarafın yüksek egosu, aşkın kör olmuş gözlerini açar. aman yeter başkası mı yok dersin. yapabilene helal olsun der ayakta alkışlarım, nirvanadır o.
Öyle bir eşiktir ki o eşikten geçtiğinizi kendiniz bile kabul edemezsiniz uzun bir süre.
Kendinizi ikna etmeniz bile uzun sürer. Ardından karşı tarafı ikna etmeniz gerekir...
Ama bitmişse, bitmiştir ve dönüşü yoktur ne yazık ki.
Bazen tek bir olay sebep olur buna, bazense küçük şeyler bir araya gelir ve vazgeçersiniz işte.
zor eşiklerden biridir. bir çok insanın cesıtlı sebeplere baglı olarak özel hayatının bazı
dönemlerinde yaşamak zorunda olduğu ve aşması gereken eşiktir.
sevilen kişiden vazgeçme eşiğine ironik bir şekilde sevdiğiniz kişi tarafında itilirsiniz.
Kasti olması hiç önemli değildir. Artık bişeyler birikmiş ve geç kalınmış bir ayrılığın girizgahını yapmanın mantığını kavramaya karar vermeğe her ne olursa olsun 'pişmanlığa' yer vermemeye çalışırsınız.
Tüm bunlara sebep; ufak bir söz bir bakış bir davranış...
Yahut kendi ruhi dehlizlerinizde sebebiyet verebilir ama hayır..
Asıl olay şudur ilişkiniz ki bu arkadaşlık ikili ilişkiler ve ailevi ilişkilerde olabılır artık yürümek yerıne sürünüyorsa kıymetlıyken düşmüş alimken zalım olmuşsanız o büyüyü kaybetmiş ve sürünmeyide kendinize yediremiyor hüzün ve huzursuzluktan sersemlemiş tramvaya doğru ilerliyosanız bırakın elinizdeki kemendi..
O savaş çoktan kaybedilmiş..
O ayrılık cümleleri çoktan söylenmiş..
O sözlerin hüzünü çoktan nefesinize sinmiş..
Bi sigara yakın.. Yırtılan nefesinizden parçaları toplayın..
günlerce gecelerce sırf onun için, onu mutlu etmek için yaptığınız her şeyin bir şeye yaramadığını anlarsınız ve ondan sonra yapacağınız ne varsa kendinize saygınızı kaybetmenizi sağlayacaksa ya kendinizden vazgeçersiniz ya da ondan. hiç kimse eğer gerçekten seviyorsa durup dururken sevdiğinden vazgeçmez. kemiği kırılmıştır, soluğu kesilmiştir, canı çıkmıştır. ötesi yok.
muhtemelen ilişkiye duygusal değil de mantıksal olarak yaklaşanların yaşadığı durumdur. seviyorsun ama insanlar ilişkini yadırgıyor, karakter uyuşmazlığı sorunu yaşıyorsun, parlak bir gelecek düşünemiyorsun vs vs.
