Bunu birkaç kere yapmıştım, bir tanesi damarlarımı bile sökmüştü, öyle bir vazgeçişti ama başarmıştım. Şimdi, yine o eşikte uçurumdan aşağı doğru bakıyorum ama gören yok. Umarım yine atladıktan sonra fark edilmem...
ben vazgeçmek istemedigime karar verdim kır pidemden. tamam gözleme de çok çekici gözüküyordu ama her şeyi secemezsin. bı tane seçicen. ihih.
sabah olsa da patatesli kır pidemi gömsem;) kalp.
Zor değil. Tahammül etmekten, anlayış göstermekten ve yürütmekten yorulursun, üzülmekten sıkılırsın. ilişki yük gibi gelmeye başladığında, gülmekten çok somurtmaya başladığında ve heyecan yerini strese aynı zamanda sorgulamalara bıraktığında aşk da bitiverir.
Hayatınızda önemli bir an oldugunda koşa koşa ona anlatmaya gittiginizde yada aradıgınızda sizi dinlemiyor ve önemsemiyorsa iste o esik orda atlanmayı bekliyordur.
Sizi aramayıp sormamalarına hep bahane uydurdunuz bahaneler bitti dimi artık, iste gec bile kaldınız.
Insan icindeyken anlamıyor ama cok sevmenin de bir sonu var aslında ama herseyin zamanı var işte. Gördügünüz gercekleri kabullenme süresi bu vazgeciş, bu eşik.
vaktiyle biri benden de vazgeçmişti. lakin ben ona karşı çok dürüsttüm. olmadığım biri gibi davranmadım. iyi yönlerimi de kötü yönlerimi de anlattım. an geldi seni asla bırakmam diyen kadın kaçacak delik aradı. ben gideceğini zaten biliyordum. Bir telefon görüşmemizde ona da dedim: '' bir gün beni bırakıp gideceksin'' - ''hayır seni asla bırakmam.'' telefon görüşmesi bitti, ben çocuk gibi hıçkıra hıçkıra ağladım. çok yoğun ve hastalık derecesinde yaşıyordum ilişkiyi. duygularımı kontrol edemiyordum. şuan eski halimden eser yok. ilaç tedavisi gördüm ve görmeye de devam ediyorum. o cefamı çekti, bir gün biri gelip sefamı sürecek. desteğe ihtiyaç duyduğum zamanda yalnız bıraktı, yapacak bir şey yok. ufak bir talep: karşınızdaki insanın davranışlarının nedenini bilmeden yargılamayın. aşk meşakkatlidir. bir bütün olmayı başaramayanların ilişkisi er geç biter. bitsin de zaten.
