Hayatınızda önemli bir an oldugunda koşa koşa ona anlatmaya gittiginizde yada aradıgınızda sizi dinlemiyor ve önemsemiyorsa iste o esik orda atlanmayı bekliyordur.
Sizi aramayıp sormamalarına hep bahane uydurdunuz bahaneler bitti dimi artık, iste gec bile kaldınız.
Insan icindeyken anlamıyor ama cok sevmenin de bir sonu var aslında ama herseyin zamanı var işte. Gördügünüz gercekleri kabullenme süresi bu vazgeciş, bu eşik.
Zor değil. Tahammül etmekten, anlayış göstermekten ve yürütmekten yorulursun, üzülmekten sıkılırsın. ilişki yük gibi gelmeye başladığında, gülmekten çok somurtmaya başladığında ve heyecan yerini strese aynı zamanda sorgulamalara bıraktığında aşk da bitiverir.
ben vazgeçmek istemedigime karar verdim kır pidemden. tamam gözleme de çok çekici gözüküyordu ama her şeyi secemezsin. bı tane seçicen. ihih.
sabah olsa da patatesli kır pidemi gömsem;) kalp.
Bunu birkaç kere yapmıştım, bir tanesi damarlarımı bile sökmüştü, öyle bir vazgeçişti ama başarmıştım. Şimdi, yine o eşikte uçurumdan aşağı doğru bakıyorum ama gören yok. Umarım yine atladıktan sonra fark edilmem...
