kavanoz denilen kap cam gibi bir maddeden oluşmaktadır ki bu durum oldukça mantıklıdır, sağlıklıdır; sağlıklı ve gerçekten seven bir beyinin ürünüdür, sevmediklerimizi de zıttı bir şekilde pet şişeye koyup toprağa gömebiliriz mesela; sağlıksız, çevreye zarar veren ve sevgisizlik içerir. iyi fikir.
yalnız insanı değil sevilen her şeyi herkesten saklayıp, sarıp sarmalama isteğidir. kimseler görmesin, kimseler dokunmasın. sadece benim olsun isteğidir.
Manyaklıktır. Sevmek kölelik değildir. Sevdiğiniz insanı çevresiyle, benliğiyle, sevdikleriyle sevdiğiniz zaman o gerçek sevgidir. Sevdiğim insanın ailesini, arkadaşlarını sevdiğim gibi; onun sosyal hayatta aktif olması beni mutlu eder. Bireyin benliğine, özlük haklarına saygılı olmak gerekir.
Gerçek sevgide tutsaklık, saplantı, bencillik yoktur. Sevilen kişi güvercin gibi özgür bırakılır. Seven zaten sevecektir.
Ne diyim çok güzel anlatmışsın. Ellerine sağlık. Cidden öyle insan karşıdakini sözleri ve hareketleriyle hapsedeceği yerde anlamaya çalışsa bencil olupta hep ben demese daha mutlu olur sanki.
Dört duvar arasına koyup sadece o beni görsün ben de onu. Tek bana ihtiyacı olsun, diğerleri ile iletişimi bile olmasın isteği. Ama insanlar sosyal varlıklar maalesef ve tek kişi ile sıkılabilir. Ayrıca diğer insanları tanımasında fayda var ne kadar kıskanç ve sahiplenmek istesek de. Baya şu evlerimize hapsettiğimiz bazı evciller gibi işte. Bu yine kavanozmuş benim karanlık bir odaya hapsedesim geliyor niye bilmem. Gün ışığı bile yok. Anca aydınlatıcı. Kendime güvenim de yok hem olsa da insan yani tanışsın tabii başkaları ile. onun mutluluğu beni mutlu eder içten içe delirsem de. Sadece istekte kaldığına seviniyorum.
