platonik aşklarda kendince meydana gelen durumdur. en ufak bi tersleme yada gıcık davranışta terk etmiş gibi acı çekilir ve sevilen kişi daha fazla umursanmaz.
belki mecbur kalınır belki kalınmaz fakat akıp giden zaman sevgiyi ve yaşanmışlıkları acımadan yok edebiliyor malesef. siz de o zamana uyup akıp giderken bir gün bir bakıyorsunuz ki artık ne onu seviyorsunuz ne de umursuyorsunuz. aslında bazen unutabilmek için zamanla birlikte akıp gitmek lazım o nereye siz oraya...
canınızı acıtan, siz ona değer verdikçe sizi umursamayan, sizi hep cepte gören insana yapılacak en iyi davranıştır yokmuş gibi davranmak. bazı insanları kendine getirmek için, değerinizi anlayabilmesi için bazen gereklidir. ancak o zaman size değer verir.
