bir insana sevebileceğini itiraf etmek ile başlar kendi dimağında sorgulama.
kendine sorarsın ve çıkan her cevap "evet" ise, onu bırakmak istemezsin.
o sırada nâzım hikmet ran' ın tahirle ve zühre meselesi şiiri aklına gelir
mental yoğunluk ile kendini bulursun, dinlendirirsin kendini bir kaç gün.
geçmiş ve gelecek ile bir arada bulursun kendini:
ben ne kaybedeceğim benliğimden, onu daha fazla seversem!
mantığın devrede var olmaması durumudur sevebilme eşiği,
mantıklı bir şekilde aşk, sevgi ancak anlaşmalı evliliklerde olur.
aşk kapıyı çalmaz, doğru
