bir zamanlar sevildiğini bilmeyen sevgiliydin sende, titrerdi içim seni her gördüğümde, adının geçtiği her muhabbette kızarırdı yüzüm, dalardım uzaklara. sonra sevildiğini bil istedim yaşa, gör, tat, hisset, anla, anlamlandır. öylede yaptın sevgili ama anlamlar yorar bünyeyi kaldıramadın, kaldıramadık. bazen diyorumki keşke hep sevildiğini bilmeyen sevgili olarak kalsaydın bende, bu kadar anlamsızlaşmazdın ozaman. kısmet yapcak birşey yok dediğini duyar gibiyim şimdi, fakat ilk kez haklısın sevgili ilk kez.
