Hayatım boyunca ne annemden ne babamdan ilgi, alaka, sevgi görmedim sürekli şiddet, sürekli hakaret. Sevilmeye ihtiyacım var tıpkı küçük bir bebek gibi..
Karşı cins zaten ilgi göstermezdi bana. Ne yakışıklıyım, ne boylu posluyum, ne özgüven sahibi bir insanım, ne de cesaretli..
Arkadaşlar; yalan dostluklar, insanı arkadan bıçaklayanlar sanırım boylelerini seçmekte ustayım. Sevmek bir yana nefret edilmek istemiyorum sanırım.
Akrabalar; bayramda 5 tl bile vermeyem çakallar. Yüzüme gülüp arkamdan ne kadar salak bir çocuk diyen yavşaklar. Keşke biraz dürüst olsalardı.
insanlar; paraya aç kurtlar. Sevgiyi para ile satın alan burjuvalar. Paramız yok sevenimizde yok denklemi çıkıyor burda ortaya. Keşke kimsenin parası olmasaydı.
fakat kimse beni sevmiyor diye sürekli mutsuz olup mutsuzlukla beslenildiği sürece gerçek sevgiye ulaşılamaz.. beyin neyle beslenirse ona alışkanlık kazanıp hep onu isteyecektir. o yüzden sürekli sevilmeyi değil önce sevmeyi deneyin.
herkesin bildiği nietszche'nin bir yazısından örnek;
Düşün Kim üzebilir seni senden başka?
Kim doldurabilir içindeki boşluğu sen istemezsen?
Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?
Kim yıkar, yıpratır seni sen izin vermezsen?
Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?
Herşey sende başlar, sende biter
Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme,
Tükettirme içindeki yaşama sevgisini
Hep hatırla: Çaresizseniz, Çare SiZSiNiZ
Dostların; en yakınındakiler asla sana ihanet etmezler sandığın kişiler gün gelir onlarda sana arkasını dönerler. ihanetleri kalbine bir mıh gibi saplanır. En çok onların gitmesi acıtır kalbini. En derinliklerinde vardı onlar ama artık yoklar. Çünkü onlar da sana arkandan vurdular.
Ailen; doğduğunda seni kucağına alan ilk kişi olan annen. Seni ilk zamanlarda koruyup kollayan baban. Sonra mı sonrası dayak gece gündüz dayak. Sırtındaki yara izleri hatırlatır babanı, kemerle hunharva vurduğu zaman gelir aklına ağlarsın. Çok şey istemedim dersin sadece canım oğlum deyip sarılsaydı bana.
herkes en az bir dönem buna ihtiyaç duyar. fakat bu zayıflıktan başka bir şey değildir. insan yalnızken güçlenir. başkaları yanında oldukça, sana destek çıktıkça, sevgi gösterdikçe, bir şeyleri yapma gücün azalacaktır. sonuç olarak bu tür şeylere aslında ihtiyacımız yok.
Kendini sevmek yetmiyor işte insana. insan yemek yapacağı annesini istiyor. Anasınıfına kadar seni ayağında sallayacak bir anne istiyor. Oklavayla bacaklarını morartan bir anne değil.
Kendini sevmek yetmiyor. Eve muz alan çikolata alan bir baba istiyorsun. Rakı ile eve gelen bir baba değil. Oğlum ödevlerini yaptın mı diyen bir baba istiyorsun bırak ödevi bana rakı koy diyen bir baba değil.
mutluluğa ihtiyaç duymaktır aslında o. çünkü mutsuzluğa abide dikmişseniz benim gibi mesela, etraftaki sevgiler hep geçici birer pansumandan öteye gitmeyecektir.
