bakış açısındaki değişmeler, kalp kırıklarından kaynaklı ve yalnız kalmamak uğruna uydurulan kılıflardan ibarettir.
önce aşka olan inancını yitirir insan, önemli olan sevmek der. sonra sevmeye olan inancını yitirir, önemli olan karşılıklı saygı der.
böyle böyle süreç, doğru insanı bulmanın yeterli olacağına kadar evrilir. oysa tüm bunlar, yalnızlık korkusuyla birine yamanma ihtiyacı duymanın bahaneleridir.
yaş ortalamasına ve sevgi oranına göre değişen bir durumdur. seven kişiye de bağlı olarak değişebilir. insanı "bir daha asla sevgili istemiyorum" tavırları içine sokabilir.
sevginin kişiye olan tutumun değişmesidir. aslında sevgi yerini inanca, güvene, bağlılığa bırakır.. ancak ne tezattır ki; inanç, güven ve bağlılık ikinci ve farklı bir sevgi türünü oluşturur. ilk duyulan sevgi maddi sevgidir. çünkü günümüzde önce kızı ya da erkeği görürsün çarpılırsın, bu dış görünüşe olan sevgidir, tanırsın, anlarsın ve seversin (yani: inanır, güvenir ve bağlanırsın..)
yaş 25 gecip, orta yaşa gelenlerin söylemeye başladığı cümledir.
not:aslında değişen bakış acısı yoktur. sadece eskisi gibi genç değilsinizdir.yaşlanıyorsunuzdur.
