bknz:kocam. artık sorgulamayı bıraktım yoksa kocam olma şerefine nail olamayacaktı kendisi. hayır bir de psikolog yani. neyse sevin siz yine de onları.
zaman zaman böyle bir insan olabiliyorum. neye göre, kime göre değişkenlik gösteriyor henüz çözemedim ama sanırım çekindiğim insana sevgimi pat diye belli edemiyorum. kötü ve üzücü.
"Büyürken sevgi göremediği için göstermeyi bilmiyor"u ben kabul edemiyorum.
Daha az evvel kardeşimle aynı şeyi konuştuk annem için. O da bana annemi böyle savundu. Kadın sevgisiz büyüdüğü için bize de gösteremedi diye...
Sen kızına, ben kızıma sevgi gösterebiliyoruz. Bu nasıl oluyor peki dedim ben de kardeşime.
Sessizlik...
Bu arada göstermek demek, seni seviyorum, yavrum, canım, cicim diye dile gelmek değil. Bir davranışı olur, bir sözü olur, umulmayan bir anda sırf sen seviyorsun diye yaptığı bir jest olur. Bunların hepsi sevdaya dahil. *
Özetle ben göstermeyi bilmiyoru bahane olarak kabul etmiyorum. Seven gösterir. Görmedi ise de gösterir.
Göstermiyorsa sevmiyordur, kabullenelim.
kimseye cepte olduğunuzu belli etmeyin de derler de, zaten öyle temkinli yaklaşmak zorunda kaldığın birinden ne hayır gelecek*, en iyisi belli edip geri dönüşe bir bakmak.
belkide daha önce yanlış kişilere sevgisini belli etmiş, dalga geçilmiş, kandırılmış, oynanmış, sömürülmüş artık güven testini geçemeyenlere çok sevip değer verse bile buz gibi davranan biri olabilir.
aslında sevgisini göstermemeyi tercih eden insandır. ne de olsa erkeklerle ve kadınlarla ortak sohbet konusu bulamadığını, ayrıca kadınların o mükemmel ve ideal sevgili/ sevişme adayı olduğunu fark edince köşesine çekilip dışarıdayken de yalnız ve iyi vakit geçirmenin değerini bilir, böyle de yaşayıp ölür zaten. öyle herkes için ideal bir dost ya da sevgili söz konusu olmuyor neticede. çoğu kişi terk edip gidiyor ve diğerleri kalbi kırık, öfkeli, üzgün, sessiz yaşamaya alışıyor.
