hevese sevgi adı verilirse gün gelir heves biter. adı da sevgi bitti olur.
kesinlikle doğru kişi olduğuna inanılmayan biri ile başlanılan ilişki, hava tahminine bakmadan okyanusa açılmaya benzer. sonra niye battım dersin. hevesin ve nefsin yüzünden.
insan hayatının yanılgılardan ibaret olduğuna en güzel örneklerdendir. hep bitmeyecek sanarız biz aşk bitmyecek, sevgi bitmeyecek , onlar bitince gelen acı bitmeyecek... ama biter... her şeyin bir sonu vardır bu dünyada. tıpkı insnaın doğması , büyümesi ve ölmesi gibi. sevgiler de doğar , büyür ve ölür...
sevgiyi, aşkı ilk defa tadan bünyelerin içine düştüğü yanılgıdır... bitmeyen tek sevgi anne sevgisidir... geri kalanlar ise isteyerek ya da istemeyerek bitirilir...
aşk denilen o karmakarışık duyguyu içinizde hissetmeye başlamışsınızdır... sevgiden miğdenize ağrılar girer... geceleri onu düşünmekten uyuyamaz olmuşsunuzdur... onla geçen saniler bile size hayatın mükemmel olduğunu düşündürür...
gelin görün ki herşey o yanınızdan gidene kadar...
ayrılırken ona yeminler edersiniz, "seni hep seveceğim", "seni hiç unutmayacağım" tarzında... ama bunların hepsi söylediğiniz an doğru olsa da aradan aylar geçince aklınıza bile gelmeyerek aslında o an içinde bulunduğunuz karmaşada saçmaladığınızın göstergesidir...
aşk da biter, sevgi de... bitmeyen tek şey hayatın acımasızlığıdır... ve siz hayata karşı ne kadar acımasız olursanız o kadar az üzülürsünüz...