orta sonda o çocukluk o saflık o temizlik, hey gidi günler diyesi geliyor insanın sanki yarım asrı devirmiş gibi ama yarım asırda bitmeyecek şeylerin canına 3-5 yılda okumak bu dünya insanının işi olsa gerek keşke hep sussaydık lan diyesi gelir insanın. konuşmaya başladığımızdan beri işlerin hiç iyi gitmemesi neyse azizim, insan üzülüyor mu üzülüyor eskisi gibi hissedememekten dolayı çok şey veririm denilir ya senin yerinde olmak için falan, harbiden çok şey verilir galiba öyle olmak için tekrardan.
birazda etrafı kesmekle devam eder bu olay. sonra biri sallanarak çarpar sevdiğinin omzuna, gülüşürler sessizce. tatlıdır belki o anlar. çok özlenendir belkide.
bazen yanında sevdiğin olunca uzun sessizlikler en güzel sözcüklerden daha kıymetli olur, o kadar sessiz olur ki sevdiğinin nefes alışverişlerini duyarsın, o kadar dikkatini o sessizliğe verirsin ki farkına varmadan aynı anda nefes alıp vermeye başlarsın. sevgiliyle yan yana gelince susmak tertemiz hislerin göstergesidir.
