Hayalimdir. Bana göre daha düzenli ve mutlu yaşamanın formulü budur. Sabahları yatakta pinekleme, uyuşukluk, hayattan tat almama ortadan kalkar bence. Her şeyi beraber yaparsın, iyi anlaşıyorsanız zaten birbirinizin yaşam alanına da saygı duyarsanız gerçekten kafa olarak da vücut olarak da sağlıklı yaşarsınız diye düşünüyorum.
ayrı odalara sahipken bile ev arkadaşlarıma katlanamayan bünyem için korkunç gelen durum.
birisiyle beraber olmak hayata birlikte göğüs gerebilmek, saf güven ve destek demekti benim gözümde. o yüzden 'başkasını düşünme zorunluluğu' gibi sorumluluklar yükleyen sevgililik/evlilik eskiden oldukça romantik geliyordu. bundan çekinmiyordum ama her şey değişti.
şimdinin ilişkileri birbirine köstek olmak için sürdürülüyor sanki.
o yüzden tiksindim. bir de sorumluluğa dair kısa bir fragman izledim diyebilirim.
kişisel alanıma çok alıştım. umarım karşıma fikirlerimi değiştirecek birisi çıkar.
suç benim değil, bu kadar sene yalnız bırakmasalardı.
Kendim böyle bir durum içinde hiç bulunmadım ama bulunanlar adına söyleyebilirim ki çoğunluk sıkıntılı bir şekilde bitiyor. Yaşamadım ama çok dert dinlemişliğim vardır. Birbirini tanımak için makul bir yol aslında.
evlenmek yerine olması gerekendir, hatta bi dk olması gereken arada bir, birlikte yaşamaktır. herkesin kendi evi, yaşama alanı olmalı. istenildiğinde beraber kalınmalı ama kimse kimsenin her halini görmemeli.
Türk toplumunun örf ve adetlerinde böyle batı tipi ne üdüğü belli olmayan yaşam tarzı yoktur.şiddetle önermem..ha birde kızınızın böyle birşey yaptığını düşünün.onu deniyor olmadı ötekini berikini derken ortalık malı olmuş.
evlilik öncesi birlikte yaşayabilme provasıdır. mutlaka yaşanması gerektiğini düşünüyorum. insanları tanımak için onların rahat olduğu anlara şahit olmanız elzemdir.
ev sahibi olan taraf erkek ise kavga sonraları pek sıkıntılı olmayan ama kadın ise ve haksız olduğunu hissediyorsa muhakkak evin aslında ona ait olduğunu belirten bir cümle kurarak erkeği evden çıkıp gitmeye zorladığı durum.
