Unutmak diye bişey yoktur. Zamanla yokluğuna, özlemine alışırsın. Başlangıçta o olmadan yapamıcaksın, o olmadan huzur yok gibi gelir. içini kemiren bir duygu hasıl olur. Sürekli eski resimlere bakarsın mutluyduk aslında dersin. Sevdicegin Facebook, Twitter sayfası günde sayısız kez açarsın. Sevdicek silinmişse ortak arkadaşların şifrelerini alırsın. Sanal sapık modunda takılırsın öyle. Sonra bir bakarsın ki dünya dönmeye devam ediyor. O hayatını yaşamaya devam ediyor, sende yaşıyorsun mutsuz olsanda. Gün geçtikçe başka şeylerle de mutlu olabileceğini farkedersin. Eski dostlar hatırlanır, yeni arkadaşlar edilinir. Yaşarsın işte o kadar mutlu olmasanda yaşarsın. Arada için cız eder ama ağlayamayacak konuma gelirsin özledim onu diye. Özlemeye alışmışsındır işte o zaman. Unutulmaz arkadaşım neden unutalım, alışırız anca onsuz bir hayata..
daha iyisini bulmakla veya dengini bulmakla unutulabilir ama yine de unutulamayabilir. kişi eski sevgilisiyle kesin olarak yollarını ayırmışsa unutabilir, en azından aklı eski sevgilisinde kalmaz.
