gayet de güzel bir davranıştır. (bkz: phepeüüm) (bkz: qusshuuum) (bkz: yafyium) gibi kayıtlardan daha iyidir. daha da güzeli sevgiliye vıcık vıcık kelimlerle hitap etmek yerine adıyla hitap etmektir.
aşkım, bitanem, sevgilim gibi kelimelerin, sadece bu sıfatları hakeden insanların yanındayken kullanılması gerektiğini savunan, hatta sevgiliye ismiyle hitap etmekten daha çok hoşlanan insanların uygulamadığı kayıttır.
uzun ve dolu dolu yaşadığınız ilişkinin sonuna geldiyseniz eğer, iç acıtan durumdur.
bir süre elin gitmez ''belki mesaj atar'' dersiniz, mesaj attığında da o eski isimle görmek istersiniz ekranda.
sonra fotoğrafları silersiniz, tabii kopyaları mail adresinizde falan varsa cesur davranabilirsiniz aksi halde uzunca bir süre bakmamak için savaş verdiğiniz o fotoğrafların orda olduğunu bilmek ''geldiğinde kaldığımız yerden devam edeceğiz'' hissiyatıyla size güven verir.
bir de buna ''ya yüzünü unutursam'' korkusu eklenir.
hakikatten severken hiç hesaplayamıyorsunuz 'ayrılırsak ne kadar sürede unuturum' u. zaman geçiyor, geçtikçe unuttuğunu bile farkedemiyor insan, taa ki bir şarkı veya koku er kişiyi hatırlatana kadar.
ses kayıtlarınız varsa zordur, ya da videolar. ''sonsuz olsun, ilerde çocuklarımıza izletiriz'' düşüncesiyle çekilen bir ton konuşma varsa silinmeden önce 1247 kere izlenir, sonra silmekten vazgeçilir.
bir süre sonra onlarda yok edilir.
video ve fotoğrafları silmeyi başardınız mı? tebrikler! önce mesajları, sonra da taktığınız lakap, hitap şekliniz neyse, o şekilde kaydedilen telefon numarasını da ismiyle değiştirmeye hazır olduğunuzu hissedersiniz.
onu da yaptınız mı tamam. iç acıtır mı? acıtır.
