insan doğasına aykırı olsa da belli bir zamandan sonra ortaya çıkabilecek sonuçtur. her insan sevdiklerini kıskanır ama geçen zamandaki istek/katlanma oranına bağlı olarak bu kıskanma ortadan kalkar ve -mış gibi yapmak da bir süre sonra sıkıcıdır.
Sevgilini kıskanmıyorsan ona yeterince değer vermiyorsun demektir. Hiç boşuna "ben seviyorum ama kıskanmıyorum" gibi cümleler kurmayın. eğer gerçekten seviyorsan kıskanırsın. Bazı ufak tefek kıskançlıkların olması lazım. Fakat fazlada abartmamak lazım. Lakin kıskançlığın fazlası ilişkinin bitmesine yol açabilir.
ancak sevgiliye karşı bir eksikliği olan insan kıskanmaz. kaybetmekten korkmuyordur, aşık değildir ya da sevgilisinin kıskanılacak mükemmelliğe sahip olmadığını düşünüyordur kendince.
sevdiği tarafından hiç kıskanılmamak gıcık olunası bir durumdur, kıskançlık duygusunu fitilleyebilmek için mini etekler giyilir, saçlar sarıya boyanır, hatta daha da abartarak insan kendi kendine çiçek bile gönderebilir.
sevgiliyle çocuklukta sahip olduğu, kıskandığı, sonra yenisine sahip olunca unuttuğu oyuncağı ayırt edebilen insan eylemidir.
bu tanım hemcinslerden kıskanmak doğrultusunda yapılmıştır.
yoksa daha fazla birlikte vakit geçirebilenlerden, yeri geldiğinde yastığından kıskanmak daha doğaldır.
sevgilisini etrafındaki herhangi birini yerine koyabileceğini düşünüyorsa insan, o ilişkide sıkıntılar vardır. aşılmalıdır. öyle olmadığı hissettirilmeli, inandırılmalıdır.
sevmek = kıskanmak denklemini malesef göz önünde bulundurduğumuzda sevgiliyi sevmemektir. malesef diyorum çünkü kimse istemez deli gibi kıskanmak. insan paranoyak olur en sonunda. ayrıca ilişkiyi yıpratır. eğer kıskanılıyorsanız seviliyorsunuz demektir. deli etmeyin adamı!
sevgisiz insanlarin gereksiz davranislarindan biridir. lakin ben sevmesem bile o kadar çok benim olani her zaman kiskanirim abi. yapimda var paylasamam kimseyle.
biraz hoşlanıyorsan başarabileceğin eylemdir, ama deli gibi aşık olmuşsan, doğru insanı bulduğuna inanıyorsan ve kaybetmekten korkuyorsan asla başaramadığın eylemdir.*
