işte yeniden senin bulunduğun şehre, anılarımızın olduğu yere gelmiştim. ruhum daralıyordu. canım sıkılıyordu.
bu şehirde nefes alıp veriyordun.. şu anda geçtiğim yollarda ellerimden sımsıkı tutup nasıl da konuşup, gülüyorduk, sarılıyorduk..
" kış vakti kar kıyamet dinlemeden dışarı çıkıyoruz aşk.. hastayız ve sevgimiz hastalık dinlemiyor "
"aşkım ellerim üşüdü.."
"merak etme aşk şimdi ısınacak çünkü ben varım * "
kokun, dokunman, bakışın, yürürken yere bakışın, gülüşün.. hepsi gözümün önünde.. gözlerimde yaşlar durmak bilmiyor.
titriyorum aşkım, ellerim üşüyor.. aşk neredesin ? çoook uzaklardasın aşk. çoookk uzaklarda..
uçak aşk'a selam söyle..
ilk beraber oluşunuzdan sonra yatakta kalan saç tellerini, o gittikten sonra toplarsın. usulca kağıdın içine koyar saklarsın. sonra onu özlediğinde bakıp bakıp ağlarsın. daha sonraları işler değişir, ayrılmak zorunda hissedersin kendini ayrılırsın. bir mektup yazarsın ayrıldığına dair, saç tellerini de içine koyarsın. karşı taraf ayrılmayı kabullenemez, kendini affettirmek ister. siz ısrarla olmayacağını söylersiniz. ama dinlemez. son bir kez geleyim der. gelir. siz de yanınıza alırsınız o zarfı. zarfın için de saç telleri vardır. tam siz zarfı verecekken sizden hızlı davranır. ve tek taşı çıkarır. affedersiniz. hoş, tek taş olmasaydı da ayrılamayacak oluşunuzu anlarsınız. bir kere daha seversiniz.
başucumda duran boş gıo armanı şişesidir.kapağını açarsın derin bir nefes çekersin 3-5 saniyede gözlerinin önüne gelir sevdicek.daha çok koklamak daha çok görmek istersin.
abartmışsan eğer yolda giderken bu kokuyu duyduğun adamların peşinden yüyürken bulursun kendini sanki bu kokuyu kullanan herkes senin sevgilin.*
kalbinizde taşıdığınız his hatırlatır. bu his sayılabilecek en önemli şeydir. diğer şeyler herkeste değişir; hani sevgiliyle yaşanan özeldir ya, mesajın bile hatırlatması sizin ilişkinize özgüdür.
sevgiliyi hatırlatan bir şey yoktur aslında. biz sevgiliyi unutmamak için her şeye onun kılıfını giydiririz, olmadık şeylerde; bir köpek havlamasında, bir çay kaşığının çıkardığı seste, bir kuru dalın çatırdamasında hatırlarız o' nu.. daha önce hiçbir anlamı olmayan şeylere anlam yüklemeye başlarız, çünkü hatırlamak isteriz, unutmak istemeyiz ve başarırız da her şeye sevgilinin gözlerini, sesini, kokusunu giydirmekle.
