eğer sizi gerçekten seviyorsa, çok özlemiştir bir an önce kavuşmak, görmek, öpmek, sarılmak ister. tabi bu anlattıklarım sizinde onu çok sevmenizle doğru orantılı birşey. eger bir tatil veya bir iş nedeni ile sevgiliyi göremiyorsanız ve buda 1 ay kadar uzun bir müddet ise arada kopukluklar yaşanabilir ayrılıklar gündeme gelebilir. mümükün olduguncu aranmalı sevgili böyle durumlarda.
askerlik yada yurt dışına çıkma gibi durumlarda yaşanabilecek durumdur. kötüdür,zordur. ama yararıda yok değildir. sahte olan herşey kalkar ortadan. sadece gerçekler kalır. gerçek sevgiler vs.
kokusunu burnunuzdan, hayali beyninizden, gözleri gözlerinizden, beraber güldüğünüz o en güzel anlar hayalinizden gitmez ve o anları yaşamak ister insan. bi kere görebilme pahasına bir çok şey uğruna feda edilebilir... çok özledim be sözlük bu kadar.
kötüdür kötü. hele ki göreceğin gün çıkan aksiliklerle birlikte yine, yine ve yine gün saymaya devam etmek kahır çeken insan modelie dönüştürür bünyeyi. Hani o uzun geçen süre dertdir ama alışılır. o bir gün göz de öyle bir büyür ki moral bozulur. tat kaçar.
bi' problem görmüyorum,
sadece net bi' fark var,
devam eden ilişkinin arasına girmiş aylar, bu özlem oluyor, he birde aşk dolu özlem.
diğer olguya gelirsem, devam eden ilişkin bitiyor, yine aylar geçiyor,
sonra karşılasıyosun, barışıyosun,
bi' bakışa kandık be oluyor,
anlamadım bi' süre, sonra sordum kendime,
haz edilemeyen bayatlamış ten kokusu,
ben hala eskisi gibiyim söz öbeği.
ne kaldı, ne oldu yani şimdi,
söylesene eskici...
paranoyalara sürüklenir insan istemeden de olsa.. acaba nerede, ne yapıyor? ee sonra da ipler kopuyor.. güven olursa her şey olur denir ya yalandır o. hakikaten gözden ırak olan gönülden de ırak oluyor..
eğer hem göremeyip, hemde uzun süre haber alınamıyorsa durum vahimdir. haber alınamayan sevgili unutulabilir, yeri doldurulup aldatılabilir. tabi istisnalar hariç. (bkz: sevgilinin askere gitmesi)
zordur. merak edersin ararsın, mutlu olursun sesini duyunca, fakat bir an da dersin keşke şimdi yanında olsaydım ve yine aynı hüzne geri dönersin fakat tekrar buluşması paha biçilemez.
çok üzücü bir durum ama belli bir noktadan sonra alışıyor insan.
önceden izin günlerimi aynı güne denk getirip buluşurduk haftada bir. o bile çok gibi gelirdi sonra üni açılınca her gün görüşüyorduk. pandemi girince araya martta 3 hafta tatil verildi. güya herkes 3 hafta sonra buluşacaktı fakat o gün o parkta son buluşmamız olduğunu nereden bilebilirdik. gidiş o gidiş koskoca 7 ay geçti üzerinden. ne o bir mektup yazdı ne de ben ona. şaka bir yana her gün görüntülü konuşuyorsun falan ama yanında olması saçını okşayıp koklaman ayrı bir duygu be....
