Insan sevdiğine şiir yazınca bu şiiri yazmaktan çok daha zor bir durumla karşı karşıya kalıyor.. "Acaba beğenir mi" düşüncesi. Ama edebiyattan anlayan arkadaşların yorumları ve onaylamısıyla neden bu çileye bir son verilmesin? Evet bu şiiri ona göndereyim mi güzel mi? değil mi? güzel değil derseniz gercekten göndermem nitekim bilemiyorum.
Fikriyatın fevkinde müstehcen bir umut cismin.
Zafiyetin temelinde 5 harflik mihenk taşı ismin.
Her yerde azad edilmiş dil, kağıt, kalem parçaları..
Sükunet olmasa ulaksız kalacaktı sevgim.
bazı düzeltmelerden sonra gönderilmesi gereken şiir. şöyle ki;
fevkaladenin fevkinde bir tören var, yer teşvikiye.
zafiyetin temelinde afiyetin önünde kabiliyet mevkiinde.
her yerde azar işitmiş taş, kağıt, makas parçaları..
sünnet olmasa etsiz kalacaktı, abilerin maklube.
''zannetme ki şair sözü yalandır'' demiş şair!
ona inanıp dediklerimden şüpheye düşmeyesin...
bilmez mi ki kendi içinde paradokstatır o şair!
benim asıl cümlelerim sükutumdadır görmez misin...
