artık yoksun hayatımda... beni kaybettin dün gecenin karanlığında. senden önce nasıl yaşıyorsam fütursuzca, senden sonra da öyle yaşayacağım. korkmuyorum senden, senin getirdiklerinden, senin götürdüklerinden... gözyaşlarım akıyor evet! bundan sonra ne sana ben ne de bana sen gerek...
görmeden sevdik,
dokunmadan seviştik,
gözlerinin en derin yerinden tuttum ellerini,
onun olsan da hep benimdin,
belki yalandı ama ben hep senindim..
böyle bittik, bittiğimiz yerden devirdik yılları..
terk et beni artık,
bir ölüm sensizliğin elleri...
Bıktım!
ne kötü duyguymuş bıkmak onu anladım.
ne kadar zormuş duygulardan sıkılmak canım.
Yılların sevgisini alıp bi kenara atabilecek kadar kuvvetliymiş bu duygu,
Hissizleştirecek kadar pislikmiş,
Hayalleri unutturabilecek kadar derinmiş,
Sevgiliye hoşça kal dedirtebilecek kadar ağırmış...
Yok olur mu sevgi diye düşüyorduk ya. Yok olmuyormuş canım...
Kayboluyormuş sadece bi an.
Sonra tekrar döndüğünde kahrediyormuş insanı.
Pişmanlık sarıyormuş şehrin dört bir yanını.
Affetmem dedirtiyormuş.
Ama sevgi bitmiyormuş canım. Sevgi bitmiyormuş...
Olmuyormuş canım Sen olmadan.
Hayatımda seni görmek istemediğim o an.
Saçmalama!
Hayır!
Yağğ!
Bi Dakka!
Ama !
Biz!
Dur!
Şaka!
Hayatım!
Tamam!
Anlat!
Tüm ünlemleri kullandığın o an ben bende değildim ki canım.
itiraz edemezdim hissettiklerime sana itiraz ettiğim gibi.
Küsemezdim duygularıma, senin kadar anlayışlı değildi onlar...
Söylemek için hazırladığım tüm o cümleleri yutamazdım sevdiğim, unutamazdım.
Sen haklısın diyemezdim.
Sevgimin azalarak bitmesine izin veremezdim sevgilim, yapamazdım!
Ben her bahar aşık olmam ama her bahar gitmek isterim.
Gittiğim olmadı hiç!
Ama olsun...
Bu bahar gidiyorum canım. bu bahar...
sen hala Canımsın!
bugüne kadar tüm sevdiğim şeyleri kaybettiğim gibi sende gidiyorsun. git! seni sensiz yaşayabiliyorum. sevdiğimsin artık sevgilim değil... bir daha görmeyeyim güzel gözlerini, ellerini görmeyeyim dokunamamanın verdiği acı tarifsiz anlatamıyorum... kendine çok iyi bak beni unutma olur mu? hoşçakal küçük prens...
Sevgilim,
Beni şehrime uğurlayıp evine döndüğün zaman kokumu duyarsın, odana sinmiştir, eşyaların ben kokar. Sanki hala köşede durur valizim, pijamalarım yatağının üzerinde gibi...
Ev sessiz gelir sana, bizi görürsün her köşede. Peşinden dolanırım odalar arasında, başımı banyonun kapısına vururum, mutfakta kahve yaparım sana bol şekerli, ayna karşısında şımarırım hayal edersen beni.
Ev sonraları sıkıcı gelir, belki dışarı atmak isteyebilirsin kendini, anlarım. Peşinden gelirim küçük kedi yavrusu gibi, ışıkları söndürüp evden çıktığın için korkmuşum belli.
Uykun gelir gecenin koynuna sokulursun, hep aynı soruyu tekrarlarım sen uyumadan önce "hiç üşümez misin sen?"
Sabah uyandığında ben kokar için, kötü başlarsın güne sesimi duymak için aradığında duyguların yıpranmış, ben kokmuş sözlerin.
Senin payına hep metanet düşer, giderken de uğurlarken de gözü yaşlanmayan olursun, geride bıraktığımı özler, geride bıraktığıma dönerim, gidiş gelişler arasında; vedaların tadı yok! Vedalar ağır kokar! bir şehre veda; sevgiliye veda...
kafile albümünden, kolera ve mozole mirach'ın düeti.
mozole mirach :
Bil ki sen kanattın kabuk tutmuş bu yarayı ve emri
verdin ruhum acıyı tattı, zehre çaldı.Kokusu keskin
bıçak gibiydi, serin bir rüzgarımsa eksik, göz
kapaklarımda uykular delik deşik. Sor bu canıma kaç kez
talip oldu azrail, gelir geçer selam verir bu kapıma
söyle kim bilir en derinde sancılarla sevişir oldu
kabusum, huzrum idam öncesinde son dilekti yok
yolum. Bak adımlarımda korku hakim ve nedeni çoğu zaman
hatalarımdı gecemin ortasında uyanıyorsam bil ki sebebi
sensin.Sen kazandın, ben yanıldım en başından
anlamıştım,kendimi hep suçlamıştım. Belki susmak bir
çözümdü agresif tavırlar içerisinde yatan o suskun
adama şöyle bak öyle yanıtı ver ve yüzüme vur çıkar
tüm öfkeni bedenden,teslim ol bu sefer gereksiz gururu
yen.
kolera :
Gurur gerek sen gereksiz,hep kendini akladın,içimden
yavaş yavaş muhabbetini kopardın, kalbimin taa içinden
kapı dışına atandın,önceleri hayat veren şah
damarımdın atardın. Savaşa hazırlık denemelerinde atın
yere kapandı, istanbul Boğazı'nda bir kadın adamı
boğazladı, gözünün değdiği her yere kurulan yüzümün
cömert tarlası, yerde bulduğum her parada cimri yüzünün
kabartması. Sen haklarını savurdun yürekte doldu
kontenjan sevgin bana has değil ki seni gidi Don
Juan, Kaf dağından koparıp çiçek yapsan bana
aranjman, bu zehri içimden atmak için gerek
antioksidan,sen dudaklarından bir bir hezeyanlar
fışkıran, besiye çektin kendini be bereket sözlerin
duman,gaddar egon Rabbena hep bana yaptı program,uçtu
gitti ahı kaldı, sen cılız ben pehlivan. Zaman ayır
biraz tara saçlarımı öp bazı bazı, yerleştir çiçek
yavruağzı, bu düşkünlük saf arı,boşver nazımı bak
hayatımın boş matarası, kısa tutalım son sözleri
sevemedim vedaları.
Ne sakinlik gördü yüzüm hayatımız hep curcuna
karabulutlar hep tepende yıldızlı 5 kurdela,para kara
bela olsa sen hazırda kumbara, attığın taşa değse bari
aha şurda kurbağa.Gardımı aldım Ray Sefo'yla bir tel
çekelim aramıza, keleş kellen hariç evde hiç bir şeyini
bırakma,hala ne bu debeleniş,ç atladı aramızdaki
ayna, manastırdan kaçarcasına sakın arkana bakma.Ecza
deposu oldu mide kronik aşık sistematize, yenisi girer
hep menzile, içimi kemirdi Mickey Fare metanetle olacak
iş değil velet hayal kurmak hayal oldu celebin hüneri
hep ceset. Tedbir al koçum çitler oynak kırılır
boynuzu, aklen kısa boydan uzun, çekip vursam
yolcusun, acın ağrımdır, ruhumsun, ruhsa konumuz vahim
durumsun sen en zalim buluşsun. Dili olsada konuşsa o
günü bilir şu kaldırım bir faninin lafıyla kalbe düştü
yıldırım, çok ağladım,tuz gölü oldu suratım, sen
canavarım, hoş bir söze hasret kaldım, her sözün bir
yaptırım.
gidiyorum.
niyetim sana aci vermek degil.
beni sev tipki benim seni sevdigim gibi.
sonra da unut.
birak hersey oldugu gibi kalsin ve
oyle hatirlansin. elveda sevgilim.
gün gelir; vaktini doldurduğun saçmalıklar yine son bulur.
yeni heyecanlar eskiler gibi yıpratır.
seni oyalayanların gelip geçici olduğunu anlar yalnızlık hissedersin.
kendine kalırsın yine.
benim şimdi yaşadığım gibi.
zihnin benle dolar, ne yapsamda ulaşabilsem dersin.
o an geldiğinde ulaşmaya kalkma sakın.
şu an için yaşıyorsun zihnimde.
bu gönül seni sevdiği gibi, sevgisini öldürmeyide çok iyi bilir.
var git; sahip çıkamadığın öncekiler gibi, sahip çıkamayacağn yenilerin kollarına.
sahte gülücüklerle zihnini ve bedenini yıpratan kan emicilerin mezesi ol.
zaten sanada bu yakışır.
- du bakim yakışmış mı?
- valla yakışmış.
- hadi eyvallah.
