yıldızları sayıyorum geceleri uykusuzluktan
ertesi gece kaldığım yerden devam ediyorum
onlar kaldıkları yerde olmuyorlarsa da...
bazen de gökte hiç yıldız kalmıyor,
o zaman içimdeki yıldıza dalıyorum
hep olduğu yerde kalacak olan....
seni öyle özlüyorum ki bazen hayaller görmeye başlıyorum sanki yanımdaymışsın gibi.. ama sen hep kilometrelerce uzaksın bana, aynı şehirde bile yaşamıyoruz.. özlem duygusunu içime bastırıp yaşamaya devam etsemde o hep gün yüzüne çıkıyo ve içimde kocaman bir yer kaplıyo nefes bile alamıyorum sanki.. bu yüzden görüşmelerimizde hep her şey çok güzel olsun istiyorum ve mükemmeli arıyorum en ufak bir terslik beni aşırı mutsuz ediyor.. ama sen bunu anlamıyorsun, oysa bu benim içimdeki özlemin isteği, özlemimi gideremeden de yine başka şehirlere yol almaya başlıyoruz ve ben yine özlemimle baş başa kalıyorum seni daha çok daha çok ve daha da çok özlüyorum. her seferinde artan bir sevgiyle seviyorum seni ve bir daha ne zaman görüşebileceğimizi hesaplıyorum hemen çıkan sonuş beni yine mutsuz ediyor ama olsun aşığım sana, senin sevgini seviyorum..
