seni sevmiyorum demek kadar zevk vermeyendir. ayrıldıktan sonra seni seviyorum dersiniz; nafile. zaten aslında siz hiç sevmediniz ki, seni seviyorum denmez sevgiliye. sevmiyorum diyerek acı verin, bakın nasıl da ruhu yaralanıyor.*
bazı sevgililerin ağzından zorla çıkan bu kelime aslında çok özel olup zırt pırt kullanılmaması gereken bir kelimedir yani erkekler dogru yapıyor az ama öz kullanılması gereken bir kelimedir.. ancak bu kelimeyi söylemek yetmez söylenmeyen zamanlarda sevdiğini hissettirmekte şarttır.
söylerken içiniz titrer ama söze baktığınızda sıradanlaşmış, kalıplaşmış, anlamını yitirmiş bir sözcüktür.
sinir olursunuz o yüzden söyledikten sonra. anlatmaya yetmez, anlatamaz ki hissinizi.
siz ne hislerle söylemişsinizdir onu ama çıkan cümleye bak: seni seviyorum. pehh..
sevgililer arasında en çok görülen davranıştır.belli bir zamandan sonra cıvık cıvık bir hal alır. çok fazla yapılmaması gerek çünkü bu söz aşırıya kaçıldığında anlamını yitirebilir.
çok söylenince annenizin 'git bakkaldan ekmek al' ıyla aynı anlama gelebiliyor.. yerinde zamanında kullanmak lazım, sevgilinizle aranızdaki kilometre arttıkça doğru orantılı olarak söylenme sayısı artması gerekir ki, yüzyüzeyken hiç efor harcamayarak ilettiğiniz enerji, çoklu kez tekrarlamalarla iletilinebilinsin.
mantık olarak sevgiliye denmesi garip olan cümledir.
sevgili olabilecek kişiye söylenmesi gerekir. günün birinde sevgiliniz olan kişi siz ona " seni seviyorum" dediğinizde "hadi ya bende düşünüp duruyorum bu neden beni hep öpüp duruyo, neden biz çıkıyoruz diye" diyebilir. bende anlamadım
