Iğrençtir. Birini diğerlerinden biraz daha çok sevmek zafiyet göstermektir. Herkes en ağır yarayı zaaflarından alır. Kumarbazı pokerde biter, çapkını aşkta, katili cezaevinde, müptezeli eroinde. Bu yüzden bağlanmak tehlikelidir. Bir insana ihtiyaç duymak sizi eksik, yaralı ve güçsüz kılar. Tabii yaşam tarzına göre değişir bazı insanlar var ki sevdikleri için yaşar bazıları hırsları için bazıları tutkuları için bazıları da ölüm ile yaşam arasında bir fark göremediği için yaşar. En çok acıyı sevdikleri için ve hırsları için yaşayanlar çeker. En çok mutluluğu ise hırsları için yaşayanlar tadar. Fakat sevdikleri için yaşayanların hayatları hep hüznün kenarından geçer.
Bütün gücümle karşı koysam da bir gün birini gerçekten seveceğimi, ona sarılacağımı, saçını falan okşayacağımı düşünmek gibi salakça şeyler aklımdan ne zaman geçse adeta ruhumu tokatlarım.
Gecenin üçünde korkunç bir kabustan çığlık ve soğuk terlerle uyanıp 'oh be sadece rüyaymış' demekle eşittir. O tarifsiz güven ve rahatlık duygusunu veren ender şeylerden biridir.
Sarılıyoruz ama sevgili değiliz tribini öğrenebildiğimiz bir kavram. Sevgili kişiler birbirine sarılırsa mutlu olurlar. Zaman geçer biri sarılırken öbürü başka şeyler düşünür. Aşıkken gideri olan eylem.
Sıcaktır. iyi hissettirir. Küçükken korkunç bir kabustan aniden uyanıp 'oh be sadece rüyaymış.' diyip etlik koyundan kırkılmış sıcacık yorganlarımıza sarılmamızdan daha çok güven verdiği de bir gerçektir.
