kişinin en çok sevdiği, en çok önem verdiği şeye göre değişir. Bazıları hayatım, canım derken bazıları daha çok, elle tutulur, gözle görülür şeyleri tercih eder. mesela:
soz konusu lakaplar takilsa bile 2sevgili arasinda ozel kalmasi tercih edilir yoksa olduk olmadik yerde dile getirilip her iki tarafta alay konusu olabilir.
lakaplardan oldum olası hoşlanmadım. bunu sebebi sanırım ancak 20 li yaşlara geldiğimde dedemin isminin şika değil mehmet olduğunu öğrenmemdir. hayır şika ne diyoruz toplasan otuz kuzen, yanıt yok, babaanne sessiz. lakabıymış köyünde. kim koymuş bunu, neden böyle demiş, onu bırak çıldıracağım şimdi, ne demek? yok yanıt yok , bilen yok. şika. öyle. peki. ama mehmetmiş aslı.
ondan sebep lakap takmam sevdiklerime ,sevdiğime. yapışır çünkü lakaplar insanın üstüne. gün olur adını anmazsın dalga mahiyetinde kullanırsın, zamanında uygun gördüğün ayıla bayıla söylediğin o lakabı ya da unutur gidersin belki ki bu düşük ihtimal. vayahutta unutmaya çabalıyorsundur adamı. sadece ikinizin bildiği o kelimeyi başka sohbetlerde duyarsın bir anda, gelir gene adam aklına. uğraş dur unut sıkıysa.
sevgili lakaplarından bir koleksiyon oluşturuyorsa öncesinde ve sonrasında, her lakap aslında farklı bir beni yansıtıyorsa, farklı tür sevgiler farklı lakaplarda hayat buluyorsa, bu sayede lakaplar lakap olmaktan kurtulup bağımsızlığını elde ediyorsa içten, aslında bulunduğunuz durum sevgili olma noktası değil de onun çevresinde helezon şeklinde boşluğa yayılan sonsuz bir yolsa, yolda ilerlerken terazinin bir bir kefesi bir diğer kefesi ağır geliyorsa duygular sebebiyle...
güzeldir be,
sarılmak gibi
öpmek gibi
içinde hissetmek gibi.bitmedi
bitmez de
