tehlikeli durumdur. zira bağlanıldıkça bir insana hayatın merkezine konmaya başlanır kişi.
ve bir gün ortadan kaybolması halinde büyük çöküntülere sebep olabilir. *
neşeliymiş gibi görününen ama hüzünlü şarkılar gibidir. Çünkü bu süreçte sevgiliyi aşk, tutku değilde bir alışkanlık olarak görmeye başlar. Örneğin bol bol seviştiği için sevgili olanlar, uzunca kalanlar vardır. Tamam, o da güzel ama sıradan. Alışkanlık kötüdür, sigara içmek de bir alışkanlıktır. Aynı boku günde defalarca yiyoruz. Sevgili de alışkanlığa dönüşürse, iyiymiş gibi görünse de aslında değildir.
geri tepmeyecekse yani siz bağlandıkça o uzaklaşmıyorsa kendinizi dünyanın en mutlu insanı olarak göreceğiniz durum. yalnız insan kendine de o kadar bağlı olmalı. aksi takdirde kendi hayatınızı değil de onun hayatını yaşıyorsunuz. ayrılınca da kendi hayatınızı tekrar bulmak zor olur.
sevgiliyi kısa süre önce eve atma planları yapılırken olay duygusal boyutlara taşındığı andan itibaren geri dönüşü yoktur. sevgili denen hatun bağımlılık yaratmış, kurtulması zor hale gelmiştir. onunla ilgili duygularda yerini daha maneviyata bırakmıştır artık. materyalist yaklaşım yerini ''pembe panjurlu evimiz olacak mı hayatım'' olgusuna bırakmıştır.
