Sevgilisiz de iyi, huzurlu bir hayat yaşanabilir hele ki; bunaltan, huzur vermeyen, her bir şeye burnunu sokan, hayatın her alanına müdahele ederek kendini dinletmeye çalışan sevgiliyle olan hayata yeğdir.
bir insan hayatında hiç var olmamış bir şeyin yokluğunu çeker mi? mesela bir insan hiç sigara içmemişse yana yana sigara arar mı, aramaz. arama 20 yaşına kadar hiç sevgilisi olmayan bir erkek sevgili arar hayatında, hiç yaşamadıysa bile arar, ister, özler.
Bugun okudugum kitabin pek kiymetli sozlerinde soyle geciyordu,
kendi hayatlarinin var oluslarinin anlamsizligini unutmak ve anlamlandirmak icin baskasini buluyor ve hayatlarini baskasinda anlamli görüyor insanlar. Peki bu kendini kandirmak degil midir? Diye bir anektot. Agzima etti bu kitap yeminle.
Güzelliği bi kaç ay sonra anlaşılmaya başlanan.ohh.hele ki bi de o boşluğu dolduracak arkadaş var ise.tabi arada beraber uyumak sarılmak istediğin oluyor fakat arada.
sevgilisiz hayat olmaz elbette, her insan sevgisini sevgilisine gösterir. fakat sevgiliden sadece karşı cinsi algılamak sığlıktır. ve bu sığların telefonlarında, adeta kendilerini inandırmak istercesine "aşkım" kayıtlıdır.
zevksiz hayattır efendim, zevksiz. işin tuhaf tarafı sevgili buluncada aynı şekilde zevksiz bir hayat yaşıyoruz. Tripler, kıskançlık, bazen sinir bozucu kelimeler, umursamazlık vb. Şeyler.
yarrak gibi hayattır. amına koyim hesap soran yok hiç. anam babam zaten aramıyor nabıyon ne ediyon diye. zorlayan yok bir şeye, trip atan yok. arafta bir durum adeta. lan zeyno nazını niyazını hay senin.
